34. நல்ல பிள்ளையார்
தின்ன வேண்டும் என்ற ஆசை தோன்றலாம். ஆகையால் மரம் இல்லாமல் இருந்த ஓர் இடத்துக்குப் போய் உட்கார்ந்து கொண்டது காலையில் சூரியன் தோன்றி இரண்டு மணி நேரம் ஆயிற்று. குரங்குக்குப் பசி எடுத்தது. சே ! இந்தப் பசியை நாம் லட்சியம் பண்ணக்கூடாது. ஒவ்வொரு நாளும் நாம் காயை யும் கனியையும் தின்று தின்று எதைக் கண்டோம் ? இன்று எப்படியாவது இந்தப் பசியைப் பொறுத்துக் கொண்டு, விரதம் இருந்து வெற்றி பெறவேண்டும்' என்று அது தீர்மானமாக இருந்தது. -
'இன்று முழுவதும் பட்டி னி கிடந்தால் நாளைக்குத் தின்னப்போகும் கனியோ காயோ மிகவும் ருசியாக இருக்கும்’ என்ற எண்ணம் அதற்கு உண்டாயிற்று. சே ! அதைப் பற்றி இப்போது எண்ணுவானேன்? இன்றைக்கு விரதம் இருப்பதைப் பற்றியே எண்ணுவோம். விடாப்பிடியாக விரதம் இருந்தே தீருவோம்’ என்று மறு எண்ணம் எழுந்தது.
மறுபடியும் அது எண்ணமிட்டது. உபவாசம் என்பது உண்ணுமல் இருப்பதுதானே ? உணவைப் பற்றி எண்ணுமல் இருப்பது அல்லவே ? எப்படியும் நாளேக்கு எதையாவது தின்னப் போகிருேம். அதைப்பற்றி இப்போது நினைத்தால் என்ன ? அதல்ை விரதம் கெட்டுப் போகுமா ? அந்த மனிதர்கள் விரதத்தைப் பற்றிச் சொன்னபோது பாரணை பற்றியும் சொன்னர்களே!’ என்று நினைத்தது.
