728
பன்னிரு திருமுறை வரலாறு
புண்ணியஞ் செய்வார்க்குப் பூவுண்டு நீருண்டு அண்ணல் அதுகண்டருள்புரியா நிற்கும் எண்ணிலி பாவிகள் எம்மிறை யீசனே. நண்ணறியாமல் நழுவுகின்ருரே (திருமந்திரம் 1828)
எனச் சிவ பூசையின் இன்றியமையாமையினே த் திருமூலர் அறிவுறுத்துகின்ருர்,
- கற்துக் கொள்வன வாயுள நாவுள இட்டுக் கொள்வன பூவுள நீருள கற்றைச் செஞ்சடை யானுனன் நாமுளோம் எற்றுக்கோ நமனுல் முனிவுண்பதே ’ [5-91-63
எனவரும் திருக்குறுந் தொகை, திருமூலர் திருமந் திரத்தை அடியொற்றி யமைந்துளது.
தத்துவ ஞானந் தலேப்பட்ட வர்கட்கே தத்துவ ஞானத் தலைப்படலாய் நிற்கும் தத்துவ ஞானத்துத் தானவ குகவே தத்துவ ஞானுனந் தந்தான் தொடக்குமே '
|திருமந்-2330}
என வரும் திருமூலர் வாய்மொழியை அடியொற்றியது.
தத்துவந் தலேகண்டறி வாரிலேத் தத்துவந் தலே கண்டவர் கண்டிலர் தத்துவந் தலே நின்றவர்க் கல்லது தத்துவ னலன் தண்புக லுாரனே ’ [5-46-7]
என வரும் திருக்குறுந் தொகையாகும்.
உயிரானது அரனருளிய சிவஞானத்தினலே தன்னேயும் உயிர்க்குயிராகிய இறைவனையும் காணுதல் வேண்டும் என்பதனே,
தன்னினிற் றன்னே யறியுந் தலைமகன் தன்னினிற் றன்னே யறியத் தலேப்படும் தன்னினிற் றன்னேச் சார்கில ளுகில் தன்னினிற் றன்னேயுஞ் சார்தற் கரியவே ' [2449]
