பொய்யாமொழிப் புலவர் தனிப்பாடல்கள்
பாடல் 20
பக்கம் 89 முதல் 92
குறிப்புரை - செங்கைப் பொதுவன்
- இவை தனிப்பாடல் திரட்டு நூலில் இடம்பெற்றுள்ள பாடல்கள்
1-4
[தொகு]- வாய்த்த வயிரபுர மாகாளி அம்மையே
- ஆய்த்த மணலில் அணிவரையிற்-காய்த்த
- கதிரை மாளத் தின்னுங் காளிங்கன் ஏறும்
- குதிரை மாளக் கொண்டுபோ. (1)
இவருபாத்தியாயர்
- பொதியில் அகத்தியனாய்ப் பொய்யா மொழியாய்ச்
- சிதைவில் புலவர் சிகாமணியாய்த் – துதிசேரும்
- செங்காட்டங் கோட்டத் துறையூர் எனுந்தலத்தில்
- தங்காட்டங் கொண்டிருப்பாய் தான். (2)
அகவல்
- வாழி சோழ என் வாய்மொழி கேண்மோ
- ஊழி நிலவெறி மாளிகையின் வயிற்
- கட்டிளங் கணவன் கவின்பெரு சேக்கை
- என்றறி மனைவி நெடிது துயில் கொளச்
- செல்லக் கிடமினெனக் கிடந்த் அருகெனைச்
- சொல்லிய நண்பன் தனிற் செல்பவனோ
- நானும் ஏகுவன் நற்றுணை யவற்கே. (3)
வெண்பா
- அன்றுநீ செல்லக் கிடவென்றாய் ஆயிழையோ
- டின்றுநீ வானுலகம் ஏறினாய்- மன்றல்கமழ்
- மானொக்கும் வேல்விழியார் மாரனே கண்டியூர்
- சீனக்கா செல்லக் கிட. (4)
5-8
[தொகு]- பூவேந்தர் முன்போல் பரப்பார் இலையெனினும்
- பாவேந்தர் உண்டென்னும் பான்மையால்- கோவேந்தன்
- மாறனறிய மதுராபுரித் தமிழோர்
- வீறணையே சற்றே மித. (5)
- உங்களிலே யானொருவன் ஒவ்வுவனோ ஒவ்வேனோ
- திங்கள் குலனறியச் செப்புங்கள்- சங்கத்தீர்
- பாடுகின்ற முத்தமிழ்க்கு என்பைந்தமிழும் ஒக்குமோ
- ஏடெழுதாரே எழுவீர் இன்று. (6)
- பொன்போலும் கள்ளிப்பொறி பறக்கும் கானலிலே
- என்பேதை செல்லற் கியைந்தனளே –மின்போலும்
- மானவேன் முட்டைக்கு மாறாய தெவ்வர் போங்
- கானவேன் முட்டைக்கும் காடு. (7)
முருகக் கடவுள்
- விழுந்ததுளி அந்தரத் தேவேம் என்றும் வீழின்
- எழுந்து சுடர் சுடுமென் றேங்கிச்- செழுங்கொண்டல்
- பெய்யாத கானகத்தில் பெய்வளையும் சென்றனளே
- பொய்யாம் ஒளிப்பகைஞர் போல். (8)
9-12
[தொகு]ஔவையார்
- ஐம்பொருளு நாற்பொருளு முப்பொருளும் பெய்தமைத்த
- செம்பொருளை யெம்மறைக்குஞ் சேட்பொருளைத்- தண்குருகூர்ச்
- சேய்மொழிய தென்பர் சிலரி யானிவ் வுலகில்
- தாய்மொழிய தெனபேன் றகைந்து. (9)
- சேய்மொழியோ தாய்மொழியோ செப்பில் இரண்டுமொன்றே
- வாய்மொழியை யாருமறை யெனபர்- வாய்மொழிபோல்
- ஆய்மொழிகள் சாலவுள எனினும் அம்மொழியுஞ்
- சாய்மொழிய வென்பேன் றகைந்து. (10)
மதுரைச் சொக்கநாதர்
- கொங்குதேர் வாழ்க்கை யஞ்சிறைத் தும்பி
- காமஞ் செப்பாது கண்டது மொழிமோ
- பயிலியது கெழீஇய நட்பின்
- மயிலியற்
- செறியெயிற் றரிவை கூந்தலின்
- நறியவும் உளவோ நீயறியும் பூவே.(11)
அகவல்
- மதிமலி புரிசை மாடக் கூடற்
- பதிமிசை நிலவும் பானிற வரிச்சிற
- கன்னம் பயில் மொழியால வாயின்
- மன்னிய சிவன்யான் மொழிந்திடு மாற்றம்
- பருவக் கொண்மூப் படியெனப் பாவலர்க்
- கொருமையி னுரிமையின் உதவி யணிதிகழ்
- குருமாமணி திகழ் குலவிய குடைக்கீழ்ச்
- செருமா வுகைக்கும் சேரலன் காண்க
- பண்பால் யாழ்பயில் பாண பத்திரன்
- தன்போல் என்பால் அன்பன் றன்பால்
- காண்பது கருதிப் போந்தனன்
- மாண்பொருள் கொடுத்துவர விடுப்பதுவே. (12)
13-16
[தொகு]- அங்கம் வளர்க்க வரிவாளி னெய்தடவிப்
- பங்கப்பட விரண்டு கால்பரப்பிச்- சங்கரனைக்
- கீர்கீரென வறுக்கும் கீரனோ என்கவியைப்
- பாரிற் பழுதென் பவன். (13)
நக்கீரர்
- சங்கறுப்ப தெங்கள் குலஞ் சங்கரர்க்கங் கேதுகுலம்
- பங்கமுறச் சொன்னாற் பழுதாமோ- சங்கை
- அரிந்துண்டு வாழ்வோம் அரனாரைப் போல
- இரந்துண்டு வாழோம் இனி. (14)
திருஞான சம்பந்தமூர்த்தி
- கடியுண்ட நெடுவாளை கராவிற் றப்பிக்
- கயத்துக்குள் அடங்காமல் விசும்பில் பாய
- அடியுண்ட உயர்தெங்கின் பழத்தாற் பூகம்
- அலையுண்டு குலைசிதறு மாலிநாடா
- படியுண்ட பெருமானைப் பறித்துப் பாடிப்
- பதம்பெற்ற பெருமானே தமியேன் பெற்ற
- கொடியொன்று நின் பவனிக் கெதிரே சென்று
- கும்பிட்டாள் உயிரொன்றும் கொடுவந்தாளே. (15)
திருமங்கை யாழ்வார்
- வருக்கை நறுங்கனி சிதறிச் செந்தேன் பொங்கி
- மடுக்கரையிற் குளக்கரையின் மதகிலோடப்
- பெருக்கெடுத்து வண்டோலஞ் செய்யுங் காழிப்
- பிள்ளையார் சம்பந்தப் பெருமாள் கேளீர்
- அருட்குலவு மயிலைதனில் அனலால் வெந்த
- அங்கத்தைப் பூம்பாவை யாக்கினோமென்
- றிருக்குமது தகவன்னு நிலவால் வெந்த
- இவளையுமோர் பெண்ணாக்கல் இயல்பு தானே. (16)
17-20
[தொகு]சேமங் குருகையோ செய்யதிருப் பாற்கடலோ
- நாமம் பராங் குசனோ- தாமம்
- துளவோ வகுளமோ தோளிரண்டோ நான்கோ
- உளவோ பெருமான் உனக்கு. (17)
சங்கத்தார் அகவல்
- காலை ஞாயிறு கடுங்கதிர் பரப்பி
- வேலையும் குளனும் வெடிபடச் சுவறித்
- தந்தை தாய் மக்கண் முகம் பாராமல்
- வெந்த சாதமும் வெவ்வே றருந்திக்
- குணமுடன் நாளும் கொடுத்து உறவாண்ட
- கணவனை மகளிர் கண் பாராமற்
- பழுத்த வுடலம் பசையற வற்றி
- விழித்த விழியெலாம் வேற்றது விழியா.(18)
- அறவுரை யன்றி மறவுரை பெருகி
- உறவற மொழிந்த ஊழி காலத்தில்
- தாயிலார்க்குத் தாயே யாகியும்
- தந்தை யிலார்க்குத் தந்தையே யாகியும்
- இந்த மாநிலத் திடுக்கண் தீர
- வந்து தோன்றிய மாநிதிக் கிழவன்
- நீலஞ்சேரி நெடுமால் ஆனான்
- ஆலஞ் செறியின் ஆன்ற சடையன்
- பிறந்தும் பிறர்கேடு நினையான்
- பிறர் பொருள் வவ்வான்
- மறந்தும் போகான் வாய்மையும் குன்றான்
- இறந்து போகா தெம்மையுங் காத்தான்
- வருந்தல் வேண்டாம் வழுதி
- இருந்தனம் இருந்தனம் இடர் கெடுத்தன்னே. (19)
திருமழிசையார்
- கணிகண்ணன் போவென்றான் காமரு பூங்கச்சி
- மணிவண்ணா நீயிங் கிராதே- துணிவுடனே
- செந்நாப் புலவன்யான் செல்கின்றேன் நீயும் உன்றன்
- பைந்நாகப் பாய் சுருட்டிக் கொள். (20)