42 வி.கோ. சூரியகாராயணசாஸ்திரியாரியற்றிய (fipp சுகசரீரன்:-பானென்று மும்மை வினவவில்லை. விட்டிற்குப் போகவேண்டு
மென்று தான் சொன்னேன். விகடவசநன்:-ஐயோ! பால்ம் இவ்வளவிளவயதிலேயோ??! சி! அப்ப்டிக் சொல்லாதிர் இன்னும் கொஞ்சகாலமிருந்து க்வாவதியின் சக்த்தையு மிக்கச் சரித்திற்குக் கொடுத்ததன் பிறகு போகலாம்: +
(விகடவசன் சக சரீானப் பிடித்துக்கொண்கி அவன் வயிற்றைத் தடவுகின்மூன்.) சுகசரீரன்.-உம்மிடம் வந்தால் என்று மிப்பரிகாசத்தானே! இனித் தாமதிக்க மாட்டேன். அவசியம் போகவேண்டும். ஆக்கா ιόaάτι εγεξώ யாவருங் காத்துக்கொண்டிருப்பார்கள். (சக்சரிசன் போகின்ருன்) குலாந்தகன்-என் விதுளடகரே கலாவதியின் க்கமென்றிரே! அஃப்ெபடி விவலுக்குக் கிடைக்கும்? - --- விகடவசன்:- ஹ ஹ! இவ்வளவுதான?- யொரு பெரிய خءـاميم
இந்தச் சுகசரீானுக்குக் கிளிப்புலான்மீது பெரிதும் விருப்பமுண்டு. ஆகையினுலே கான் இவன் சலாவதியினுடைய சுகத்தையுக் இன்பன னென்றேன். இதை கீ யதிக்கிலேயே கீதான ఊుశా ఇజL ਪੱੈ। சுகிக்கப்போகின்ருப்! அவளித்தமாதிரி பெல்வளவோ இாண்டு மூன்று பொருள்படப் பேசுவாளே! அப்பொழுது நீ விழிக்கவேண்டி வருகே குலாந்தகன்-அப்படியானுல் யானதற்கென்ன செய்யலாம் என் விதாடக:ே விகடவசகன்.--பானென்று சொல்லுகின்றேன். அதனக் கவனமாய்க்கேட்டுச் கொள். நீ யக்கலாவகியினிடஞ்சென்று அவாேவணங்கிச் சாதுரிதுமாகப் பேசக் கற்றுக்கொடுக்கும்படி வேண்டிக்கொள்! இதுசெய்தி. கக சரீரலுக்குக் தெரியவேண்டாம் ெதரித்தால் அலன் முன்னர்க் கற்க கொண்டு விடுவான். பார்த்துக்கொள். குலாந்தகன்:-யோ விகடவசசே! நீர் சொல்லிக்கொடுத்த யுத்திக்காக உமக்குக் கோடி நமஸ்காாம். யான் நீர் சொல்லியவண்ணமே செய்கின் றேன். யான் போகட்டுமா? விகடவசன்:-மைபுளத்திற்குத்தானே? குலாந்தகன்-எங்கே விதுண்டகரே? விகடவசகன்:-கம்மபுசக்திற்குத்தானே யென்றேன். குலாந்தகன்-ஆாம். சுமபுரத்திற்குத்தான்.
குலாக்சன்பேன்டுன் விகடவசகன்:-(தனக்குள்)ேேயா!பாவமே இத்தகையமுடரு முலகிலுளசேங் காதுகேளாக் கண்ணிலான் நாடகம் பார்க்க விரும்பியங்கு இவனும்
