முருகரும் கமிழும் 41 ஆன்ருேர் கூஅவர். அவை தம்முள் ஒன்று கந்தபுராணம், இவ்வொன்பது புராணங்களாவன : கந்த புராணம், சேது புராம்ை + == ■ -டி = பெரிய புராணம், காளக்கிப் புரானம் o திருவிளையாடற் புராணம், கோயிற் ராாைம் - *-* - == * -- = காஞசப புராணம, தன ைகப பு பானம கிருக்குற்ருலத் த ல s | |T "T „jX]] r சிவப்ரக்ாச சுவாமிகளுக்குத் தமிழில் வேற்றியளித்தது. - : ', ெ - ‘7 "...To a . . o or -.'... To முருகர் தமிழ்ப்பிரியர் ஆயிற்றே இரண்டு தமிழ்ப் புலவர்கள் வாது செய்யும்பொழுது யார்ம ாட்டிருப்பர் அவர் எனின் கூறுதும். ஆனவ அழுக்கு அடைந்தார் மாட்டு இாார், ஆணவம ஒழிந்தார் மாட்டே இருப்பர் என அறிக. இதற்குச் சான்று சிவப்ரகாச சுவாமிகளின் சரித்திரத்தில் ஒரு பகுதியால் விளங்கக் கிடக்கின்றது. சிவப்ாகாச சுவாமிகள் 單 畢 o -- يضم # 軒 彈 திருச்செங் துTா முருகவேளைத் த ரிசித்துப் பிாத கூதினம் வரும்போது ஆங்கிருந்த தமிழ்ப்புலவர் ஒருவர் சுவாமிகள் திருநெல்வேலி சிந்து பூந்துறையில் கருமபுரவா தினத்து வெள்ளியம்பலவான சுவாமிகளிடம் பாடங் கேட்டவர் என அறிந்து, தமது வழக்கப்படியே வெள்ளியம்பலவான சுவாமி களைத் தாஷிக்கர், சிவப்ாகாச சுவாமிகளுக்கும் திருச்செங் துார்த் தமிழ்ப் புலவருக்கும் வாது ஏற்பட்டது. புலவர் நாம் இருவரும் நிரோட்டக யமகம் பாடுவோம், முன்னர்ப் பாடி முடித்தவருக்கு மற்றவர் அடிமையாதல் வேண்டும் என்றனர் . சிவப்ாகாச சுவாமிகளும் அதற்கு உடன் பட்டனர். நிரோட் டகமாவது பாடலைப் பாடும்போது பாடுவோாது உதடுகள்
