சிலப்பதிகாரம்

இரண்டாவது மதுரைக்காண்டம்

11.காடுகாண் காதை

திங்கள்மூன் றடுக்கிய திருமுக் குடைக்கீழ்ச்

செங்கதிர் ஞாயிற்றுத் திகழொளி சிறந்து

கோதைதாழ் பிண்டிக் கொழுநிழ லிருந்த

ஆதியில் தோற்றத் தறிவனை வணங்கிக்

கந்தன் பள்ளிக் கடவுளர்க் கெல்லாம் 5

அந்தி லரங்கத் தகன்பொழி லகவயிற்

சாரணர் கூறிய தகைசால் நன்மொழி

மாதவத் தாட்டியும் மாண்புற மொழிந்தாங்கு

அன்றவ ருறைவிடத் தல்கின ரடங்கித்

தென்றிசை மருங்கிற் செலவு விருப்புற்று 10

வைகறை யாமத்து வாரணங் கழிந்து

வெய்யவன் குணதிசை விளங்கித் தோன்ற

வளநீர்ப் பண்ணையும் வாவியும் பொலிந்ததோர்

இளமரக் கானத் திருக்கை புக்குழி

வாழ்க எங்கோ மன்னவர் பெருந்தகை 15

ஊழிதொ றூழிதொ றுலகங் காக்க

அடியிற் றன்னள வரசர்க் குணர்த்தி

வடிவேல் எறிந்த வான்பகை பொறாது

பஃறுளி யாற்றுடன் பன்மலை யடுக்கத்துக்

குமரிக் கோடுங் கொடுங்கடல் கொள்ள 20

வடதிசைக் கங்கையும் இமயமுங் கொண்டு

தென்றிசை யாண்ட தென்னவன் வாழி

திங்கட் செல்வன் திருக்குலம் விளங்கச்

செங்கணா யிரத்தோன் திறல்விளங் காரம்

பொங்கொளி மார்பிற் பூண்டோன் வாழி 25

முடிவளை யுடைத்தோன் முதல்வன் சென்னியென்று

இடியுடைப் பெருமழை யெய்தா தேகப்

பிழையா விளையுட் பெருவளஞ் சுரப்ப

மழைபிணித் தாண்ட மன்னவன் வாழ்கெனத்

தீதுதீர் சிறப்பின் தென்னனை வாழ்த்தி 30

மாமுது மறையோன் வந்திருந் தோனை

யாது நும்மூர் ஈங்கென் வரவெனக்

கோவலன் கேட்பக் குன்றாச் சிறப்பின்

மாமறை யாளன் வருபொருள் உரைப்போன்

நீல மேகம் நெடும்பொற் குன்றத்துப் 35

பால்விரிந் தகலாது படிந்தது போல

ஆயிரம் விரித்தெழு தலையுடை அருந்திறற்

பாயற் பள்ளிப் பலர்தொழு தேத்த

விரிதிரைக் காவிரி வியன்பெரு துருத்தித்

திருவமர் மார்பன் கிடந்த வண்ணமும் 40

வீங்குநீ ரருவி வேங்கட மென்னும்

ஓங்குயர் மலையத் துச்சி மீமிசை

விரிகதிர் ஞாயிறுந் திங்களும் விளங்கி

இருமருங் கோங்கிய இடைநிலைத் தானத்து

மின்னுக்கோடி யுடுத்து விளங்குவிற் பூண்டு 45

நன்னிற மேகம் நின்றது போலப்

பகையணங் காழியும் பால்வெண் சங்கமும்

தகைபெறு தாமரைக் கையி னேந்தி

நலங்கிளர் ஆரம் மார்பிற் பூண்டு

பொலம்பூ வாடையிற் பொலிந்து தோன்றிய 50

செங்கண் நெடியோன் நின்ற வண்ணமும்

என்கண் காட்டென் றென்னுளங் கவற்ற

வந்தேன் குடமலை மாங்காட் டுள்ளேன்

தென்னவன் நாட்டுச் சிறப்புஞ் செய்கையும்

கண்மணி குளிர்ப்பக் கண்டே னாதலின் 55

வாழ்த்திவந் திருந்தேன் இதுவென் வரவெனத்

தீத்திறம் புரிந்தோன் செப்பக் கேட்டு

மாமறை முதல்வ மதுரைச் செந்நெறி

கூறு நீயெனக் கோவலற் குரைக்கும்

கோத்தொழி லாளரொடு கொற்றவன் கோடி 60

வேத்தியல் இழந்த வியனிலம் போல

வேனலங் கிழவனொடு வெங்கதிர் வேந்தன்

தானலந் திருகத் தன்மையிற் குன்றி

முல்லையுங் குறிஞ்சியும் முறைமையின் திரிந்து

நல்லியல் பிழந்து நடுங்குதுய ருறுத்துப் 65

பாலை யென்பதோர் படிவங் கொள்ளும்

காலை எய்தினிர் காரிகை தன்னுடன்

அறையும் பொறையும் ஆரிடை மயக்கமும்

நிறைநீர் வேலியும் முறைபடக் கிடந்தஇந்

நெடும்பேர் அத்தம் நீந்திச் சென்று 70

கொடும்பை நெடுங்குளக் கோட்டகம் புக்கால்

பிறைமுடிக் கண்ணிப் பெரியோன் ஏந்திய

அறைவாய்ச் சூலத் தருநெறி கவர்க்கும்

வலம்படக் கிடந்த வழிநீர் துணியின்

அலறுதலை மராமும் உலறுதலை ஓமையும் 75

பொரியரை உழிஞ்சிலும் புன்முளி மூங்கிலும்

வரிமரல் திரங்கிய கரிபுறக் கிடக்கையும்

நீர்நசைஇ வேட்கையின் மானின்று விளிக்கும்

கானமும் எயினர் கடமுங் கடந்தால்

ஐவன வெண்ணெலும் அறைக்கட் கரும்பும் 80

கொய்பூந் தினையும் கொழும்புன வரகும்

காயமும் மஞ்சளும் ஆய்கொடிக் கவலையும்

வாழையும் கமுகும் தாழ்குலைத் தெங்கும்

மாவும் பலாவும் சூழடுத் தோங்கிய

தென்னவன் சிறுமலை திகழ்ந்து தோன்றும் 85

அம்மலை வலங்கொண் டகன்பதிச் செல்லுமின்

அவ்வழிப் படரீ ராயி னிடத்துச்

செவ்வழிப் பண்ணிற் சிறைவண் டரற்றும்

தடந்தாழ் வயலொடு தண்பூங் காவொடு

கடம்பல கிடந்த காடுடன் கழிந்து 90

திருமால் குன்றத்துச் செல்குவி ராயின்

பெருமால் கெடுக்கும் பிலமுண் டாங்கு

விண்ணோர் ஏத்தும் வியத்தகு மரபிற்

புண்ணிய சரவணம் பவகா ரணியோடு

இட்ட சித்தி யெனும்பெயர் போகி 95

விட்டு நீங்கா விளங்கிய பொய்கை

முட்டாச் சிறப்பின் மூன்றுள வாங்குப்

புண்ணிய சரவணம் பொருந்துவி ராயின்

விண்ணவர் கோமான் விழுநூ லெய்துவிர்

பவகா ரணி படிந் தாடுவி ராயிற் 100

பவகா ரணத்திற் பழம்பிறப் பெய்துவிர்

இட்ட சித்தி எய்துவி ராயின்

இட்ட சித்தி எய்துவிர் நீரே

ஆங்குப் பிலம்புக வேண்டுதி ராயின்

ஓங்குயர் மலையத் துயர்ந்தோற் றொழுது 105

சிந்தையில் அவன்றன் சேவடி வைத்து

வந்தனை மும்முறை மலைவலம் செய்தால்

நிலம்பக வீழ்ந்த சிலம்பாற் றகன்றலைப்

பொலங்கொடி மின்னிற் புயலைங் கூந்தற்

கடிமல ரவிழ்ந்த கன்னிகா ரத்துத் 110

தொடிவளைத் தோளி ஒருத்தி தோன்றி

இம்மைக் கின்பமும் மறுமைக் கின்பமும்

இம்மையு மறுமையும் இரண்டும் இன்றியோர்

செம்மையில் நிற்பதுஞ் செப்புமின் நீயிர்இவ்

வரைத்தாள் வாழ்வேன் வரோத்தமை என்பேன் 115

உரைத்தார்க் குரியேன் உரைத்தீ ராயின்

திருத்தக் கீர்க்குத் திறந்தேன் கதவெனும்

கதவந் திறந்தவள் காட்டிய நன்னெறிப்

புதவம் பலவுள போகிடை கழியன

ஒட்டுப் புதவமொன் றுண்டதன் உம்பர் 120

வட்டிகைப் பூங்கொடி வந்து தோன்றி

இறுதியில் இன்பம் எனக்கீங் குரைத்தாற்

பெறுதிர் போலும்நீர் பேணிய பொருளெனும்

உரையீ ராயினும் உறுகண் செய்யேன்

நெடுவழிப் புறத்து நீக்குவல் நும்மெனும் 125

உரைத்தார் உளரெனின் உரைத்த மூன்றின்

கரைப்படுத் தாங்குக் காட்டினள் பெயரும்

அருமறை மருங்கின் ஐந்தினும் எட்டினும்

வருமுறை எழுத்தின் மந்திர மிரண்டும்

ஒருமுறை யாக உளங்கொண் டோதி 130

வேண்டிய தொன்றின் விரும்பினி ராடிற்

காண்டகு மரபின வல்ல மற்றவை

மற்றவை நினையாது மலைமிசை நின்றோன்

பொற்றா மரைத்தாள் உள்ளம் பொருந்துமின்

உள்ளம் பொருந்துவி ராயின் மற்றவன் 135

புள்ளணி நீள்கொடி புணர்நிலை தோன்றும்

தோன்றிய பின்னவன் துணைமலர்த் தாளிணை

ஏன்றுதுயர் கெடுக்கும் இன்பம் எய்தி

மாண்புடை மரபின் மதுரைக் கேகுமின்

காண்டகு பிலத்தின் காட்சி யீதாங்கு 140

அந்நெறிப் படரீ ராயின் இடையது

செந்நெறி யாகும் தேம்பொழி லுடுத்த

ஊரிடை யிட்ட காடுபல கடந்தால்

ஆரிடை யுண்டோர் ஆரஞர்த் தெய்வம்

நடுக்கஞ் சாலா நயத்தின் தோன்றி 145

இடுக்கண் செய்யா தியங்குநர்த் தாங்கும்

மடுத்துடன் கிடக்கும் மதுரைப் பெருவழி

நீள்நிலங் கடந்த நெடுமுடி அண்ணல்

தாள்தொழு தகையேன் போகுவல் யானென

மாமறை யோன்வாய் வழித்திறம் கேட்ட 150

காவுந்தி யையையோர் கட்டுரை சொல்லும்

நலம்புரி கொள்கை நான்மறை யாள

பிலம்புக வேண்டும் பெற்றி ஈங்கில்லை

கப்பத் திந்திரன் காட்டிய நூலின்

மெய்ப்பாட் டியற்கையின் விளங்கக் காணாய் 155

இறந்த பிறப்பின் எய்திய வெல்லாம்

பிறந்த பிறப்பிற் காணா யோநீ

வாய்மையின் வழாது மன்னுயி ரோம்புநர்க்கு

யாவது முண்டோ எய்தா அரும்பொருள்

காமுறு தெய்வங் கண்டடி பணிய 160

நீபோ யாங்களும் நீள்நெறிப் படர்குதும்

என்றம் மறையோற் கிசைமொழி யுணர்த்திக்

குன்றாக் கொள்கைக் கோவலன் றன்னுடன்

அன்றைப் பகலோர் அரும்பதித் தங்கிப்

பின்றையும் அவ்வழிப் பெயர்ந்துசெல் வழிநாட் 165

கருந்தடங் கண்ணியும் கவுந்தி யடிகளும்

வகுந்துசெல் வருத்தத்து வழிமருங் கிருப்ப

இடைநெறிக் கிடந்த இயவுகொள் மருங்கின்

புடைநெறிப் போயோர் பொய்கையிற் சென்று

நீர்நசைஇ வேட்கையின் நெடுந்துறை நிற்பக் 170

கானுறை தெய்வம் காதலிற் சென்று

நயந்த காதலின் நல்குவன் இவனென

வயந்த மாலை வடிவில் தோன்றிக்

கொடிநடுக் குற்றது போல ஆங்கவன்

அடிமுதல் வீழ்ந்தாங் கருங்கணீர் உகுத்து 175

வாச மாலையின் எழுதிய மாற்றம்

தீதிலேன் பிழைமொழி செப்பினை யாதலின்

கோவலன் செய்தான் கொடுமையென் றென்முன்

மாதவி மயங்கி வான்துய ருற்று

மேலோ ராயினும் நூலோ ராயினும் 180

பால்வகை தெரிந்த பகுதியோ ராயினும்

பிணியெனக் கொண்டு பிறக்கிட் டொழியும்

கணிகையர் வாழ்க்கை கடையே போன்மெனச்

செவ்வரி ஒழுகிய செழுங்கடை மழைக்கண்

வெண்முத் துதிர்த்து வெண்ணிலாத் திகழும் 185

தண்முத் தொருகாழ் தன்கையாற் பரிந்து

துனியுற் றென்னையுந் துறந்தன ளாதலின்

மதுரை மூதூர் மாநகர்ப் போந்தது

எதிர்வழிப் பட்டோர் எனக்காங் குரைப்பச்

சாத்தொடு போந்து தனித்துயர் உழந்தேன் 190

பாத்தரும் பண்பநின் பணிமொழி யாதென

மயக்குந் தெய்வமிவ் வன்காட் டுண்டென

வியத்தகு மறையோன் விளம்பின னாதலின்

வஞ்சம் பெயர்க்கும் மந்திரத் தால்இவ்

ஐஞ்சி லோதியை அறிகுவன் யானெனக் 195

கோவலன் நாவிற் கூறிய மந்திரம்

பாய்கலைப் பாவை மந்திர மாதலின்

வனசா ரிணியான் மயக்கஞ் செய்தேன்

புனமயிற் சாயற்கும் புண்ணிய முதல்விக்கும்

என்திறம் உரையா தேகென் றேகத் 200

தாமரைப் பாசடைத் தண்ணீர் கொணர்ந் தாங்கு

அயாவுறு மடந்தை அருந்துயர் தீர்த்து

மீதுசெல் வெங்கதிர் வெம்மையின் தொடங்கத்

தீதியல் கானஞ் செலவரி தென்று

கோவலன் றன்னொடும் கொடுங்குழை மாதொடும் 205

மாதவத் தாட்டியும் மயங்கதர் அழுவத்துக்

குரவமும் மரவமும் கோங்கமும் வேங்கையும்

விரவிய பூம்பொழில் விளங்கிய இருக்கை

ஆரிடை யத்தத் தியங்குந ரல்லது

மாரி வளம்பெறா வில்லேர் உழவர் 210

கூற்றுறழ் முன்பொடு கொடுவில் ஏந்தி

வேற்றுப்புலம் போகிநல் வெற்றங் கொடுத்துக்

கழிபே ராண்மைக் கடன்பார்த் திருக்கும்

விழிநுதற் குமரி விண்ணோர் பாவை

மையறு சிறப்பின் வான நாடி 215

ஐயைதன் கோட்டம் அடைந்தனர் ஆங்கென்.

பார்க்க

மதுரைக் காண்டம்

புகார்க் காண்டம்

வஞ்சிக் காண்டம்

[[]]