உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

நற்றிணை 1/077

விக்கிமூலம் இலிருந்து

77. மகிழ் மட நோக்கம்!

பாடியவர் : கபிலர்
திணை : குறிஞ்சி.
துறை : பின்னின்ற தலைவன் நெஞ்சிற்கு உரைத்தது

(து–வி.) தலைவன் ஒருவன் தலைவியைக் கண்ணுற்றுச் செயலிழந்த நெஞ்சினனாயினான். அவளைத் தனக்குக் கூட்டுவிக்குமாறு அவளது தோழியை இரந்து வேண்டியும் நிற்கின்றான். அவ்வேளையில், அவனது தகுதிப்பாடுமேலெழ, அவன் அதனை அடக்குவானாகத் தன் நெஞ்சிற்கு இவ்வாறு கூறியவனாக அமைகின்றான்.]

மலையன் மாஊர்ந்து போகிப் புலையன்
பெருந்துடி கறங்கப் பிறபுலம் புக்கு,அவர்
அருங்குறும்பு எருக்கி, அயாஉயிர்த் தாஅங்கு
உய்ந்தன்று மன்னே நெஞ்சே! செவ்வேர்ச்
சினைதொறும் தூங்கும் பயம்கெழு பலவின் 5
சுளையுடை முன்றில், மனையோள் கங்குல்
ஒலிவெள் அருவி ஒலியின் துஞ்சும்
ஊறலஞ் சேரிச் சீறூர், வல்லோன்
வாள்அரம் பொருத கோள்நேர் எல்வளை
அகன்தொடி செறித்த முன்கை, ஒள்நுதல், 10
திதலை அல்குல் குறுமகள்
குவளை உண்கண் மகிழ்மட நோக்கே!

நெஞ்சமே! சிவந்த வேர்களாகிய உறுப்புக்கள்தோறும் தொங்கிக் கொண்டிருக்கும் பழங்களைக் கொண்டதாய்ப் பயனால் நிறைந்திருப்பது முன்றிற்கண் நிற்கும் வேர்ப்பலாமரம். அதன் பழத்தைத்தின்று எஞ்சிய சுளைகளை அவ்விடத்தேயே போட்டிருக்க, அம் முற்றம் வேர்ப்பலாச்சுளை யுடைய முற்றமாகவும் விளங்கும். இரவுப்போதிலே, அம் முற்றத்திடத்தே வீட்டுத் தலைவியானவள் ஒலித்தலைக் கொண்ட வெள்ளிய அருவியின் ஒலியைக் கேட்டு இன்புற்றபடியே உறங்கியிருப்பாள். இடையூறு ஏதுமற்ற அத்தகைய அழகிய சேரிகளையுடைய சிற்றூர் தலைவியது ஊராகும். அவ் விடத்தே, கைவினையில் வல்லோனாகிய ஒருவன், வாளரத்தால் அராவிச் செய்து தந்த அழகிய ஒளிகொண்ட வளைகளையும், அகன்ற தொடிகளையும் செறிவோடு அணிந்திருக்கும் முன்னங்கைகளை உடையவளாகவும், ஒளிபரக்கும் நெற்றியை உடையவளாகவும். தேமற் புள்ளிகளையுடைய அல்குல் தடத்தை உடையவளாகவும் தோன்றிய, இளமகளாகிய அவளை யானும் எண்டேன். குவளை மலர் மையுண்டு சிறந்தாற் போன்ற அவளது கண்கள், என்னைக் கண்டதும் மகிழ்ச்சியுற்றதனாலே செய்த நோக்கினையும் நோக்கி அறிந்தேன் மலையமான் தன் குதிரைமீது அமர்ந்தானாகச் சென்று, புலையனது பெருந்துடிப்பறையானது முழக்கமிட, வேற்று நாட்டிடைப் புகுந்து அந்நாட்டவரது கடத்தற்கரிதான காட்டரணை அழித்து வெற்றிகொண்டு, அந்நிலையே அயாவுயிர்த்தாற் போல எழுந்த அவளது மடநோக்கமும் என்னைத் தோழிபாற் செலுத்தா நின்றது! அதனாற் குறையேதும் நினக்கில்லை காண்.

கருத்து : 'தலைவியது நோக்கிற் பட்டு தளர்வுற்றயாம். அவளது தோழியைப் பணிந்து இரந்து நிற்றல் இழிவானதன்று' என்பதாம்.

சொற்பொருள் : மலையன் – தேர்வண் மலையனாகிய மலையமான் திருமுடிக்காரி; இவனது மா 'காரிக் குதிரை' என்பது, 'காரிக்குதிரை காரியொடு' என வரும் சிறுபாணாற்றுப்படை அடிகளால் விளங்கும்; இவனைப் பாடியோருள் கபிலரும் ஒருவர். குறும்பு – காட்டரண். எருக்கி –அழுத்தி வென்று. வேர்ச்சினை – வேராகிய உறுப்பு. வாளரம் – வாளாகிய அரம். கோல் நேர் எல்வளையிடத்துக் கொள்ளுதற்கு நேரிதாகச் செய்யப்பட்ட ஒளி கொண்ட வளை.

விளக்கம் : தலைவியின் மகிழ்மட நோக்கம். 'மலையன் பகையரணை வென்று, வெற்றிக் களிப்பால் அயாவுயிர்த்தாற் போன்று. தன்னை வெற்றி கொண்டு அடிப்படுத்திய மகிழ்வினாலே செருக்கிய தன்மைத்தாயிராநின்றது' என்பதாம். வேர்ப்பலாவின் கனியைப் பறித்துத் தின்று கழித்துப் போட்ட களைகள் முற்றத்திடத்தே கிடக்கும் என்றதும், அவ்விடத்தே இரவில் அருவியொலியின் இன்னிசையைக் கேட்டபடியே மனையோள் தூங்கும் என்றதும், தலைவியது வளமனையைப் புகழ்ந்து கூறியதாம். 'மகிழ்மட நோக்கு' என்றது, அவளும் தன்னை விரும்புதலின், தோழியைக் குறையிரந்து நிற்றல் தவறாதே பயன் தரும் என்பதனாலாம்.

'சுளையுடை முன்றில்' என்பதற்குப், பறிப்பாரற்றுத்தானே முதிர்ந்து வெடித்துச் சிதறிக் கிடக்கும் பலாச்சுளைகளைக் கொண்ட முற்றம்' என்று உரைத்தலும் பொருத்தமாக அமையும்.

இறைச்சி : 'புறத்தே முட்களை உடைத்தேனும், உள்ளே இனிதான சுளைகளையும் உடைத்தான பலாப்பழம் என்றது. அவ்வாறே புறத்தே கடிதல் போன்று வெறுத்து நோக்கினும் உள்ளே இன்பந்தரும் அருள் கொண்ட நெஞ்சினள் தலைவி என்பதாம்.

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=நற்றிணை_1/077&oldid=1731492" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது