பக்கம்:ஐங்குறு நூற்றுச் சொற்பொழிவுகள்.pdf/27

தலேமை உாை

' வாழி, ஆ கன் வாழி: அலினி

கெற்பல போலிக பொன்பெரிது சிறக்க: எனவேட் டோளே யாயே, யாமே வினேய காஞ்சிச் சினைய சிறுமீன் யாண ரூரன் வாழ்க: பாணனும் வாழ்க எனவேட் டோமே.” என்னும் பாட்டில் அமைந்த ஸ்ள உள்ளுறை உ.ை கயத்தை முதலில் கோக்குவாம்.

இப்பாட்டு, பரத்தைய வயத தனு க் கலை பிரிந்து அவர்கள் அகத்தில் ேெக வைக்ருே பின்னர் இவ்வொழுக்கக் ககாகென க் கண் டின் ள தெளிந்த தலைவன், மீண் வ கன் இல்லில் இல்ல டன் கூடியொழுகும் காளில் ஒரு rள் கோழி.ே உரையாடுகின்ற வன், கோழி, ன் புறக் கொழுக்கக் யிருந்தபோது விேர் என்ன சினேக் கிர்கள்' என்ன குே தற்குத் கோழி கூறுவது

• தலைவ! நீ எங்களைப் பிரிக்கி ருக்க க ாலக் கில் தன் மடவார் கற்பு கிலேபெறும்பொருட் அாசன் செங் லாட்சி கிலேக்க என்றும், விருங்காக வந்தோசைப் .ே நற்கு செல்மிக விளக என்றும், வறுமையால் வருக்தி தோர்க்கு சல்கச் செல்வம் செழித்தோங்குக என் விரும்பி, வாழ்த்தி, இல்லறமே சினத்து ஒழுகிகுள். . தியும் பூக்கள் கிறையப் பூக்க காஞ்சி மாங்களேயும் மீன்கண்யும் உடைய ஊர்களுக்குத் தலைவகுன ே வாழ்க, உன் வாயிலாகிய பாணனும் வாழ்க என். வாழ்த்தி வாழ்ந்தோம்,' என்று கூறுகின்ற கே. ஆண்ய காஞ்சிச் சினைய சி. மீன் யாணரூசன் வாழ் என்ற பகுதியில் உள்ளுறை அமைக் என் கன கருக்கிக் குதிப்பாகப் புலப்பதேதி யிருப்பது சால வியக்கம்.கு தாகும்.

இறந்த காஞ்சியின் பூவும் சினேகளே புடைய மீதும் ஒப்ப விளையும் ஊர்களையுடையவனன்குே ;ே ஆசின் இயல்புதான்ே உன்னிடமும் அமைந்திருக்கு