கவியகம், வெள்ளியங்காட்டான்/புறப்பாடு
புறப்பாடு
நடந்து கொண்டி ருக்கிறேன்
நாடொறும்நானாவலாய்,
கடிந்தெரிக்கும் வெயிலிலும்;
நடந்து
நிலத்தில் துள்ளி வீழ்ந்தமீன்
நீர்க்குள் பாய்ந்து நீந்தல்போல்
நலித்த இரவு கழிந்ததும்:
நடந்து
பொய்பொறாமை யெனுமுளப்
புழுதி வியர்வை போகவே
மெய்மை நதிக ளாடிமென்
நடந்து
'பொறுமை' யென்ற பொருளுடன்
'புலமை' யென்ற துணையுடன்
'சிறுமை' யென்ற பிணிகளைச்
நடந்து
பரந்து வீசுங் காற்றினில்
பரிம ளங்க லந்ததைப்
புரிந்து கொண்ட மதுகரம்
நடந்து
தேனெ னத்தி கழ்ந்திடும்
செந்த மிழ்நன் னாட்டையே
வானெனத்து லக்கிடும்
(நடந்து)
கடலை நோக்கி யோடுமோர்
கட்டிலாத அருவிபோல்
உடலை யூக்கி, யொளிநிறைத்
(நடந்து)