தம்ம பதம்/பிராம்மண வக்கம்
இயல் இருபத்தாறு
381. ஓ பிராமணா! வீரத்துடன் எதிர்த்து வெள்ளத்தைத் தடுத்து நில்; ஆசைகளை விரட்டி விடு. படைக்கப்பட்ட எல்லாம் அழிவடையும் என்பதை உணர்ந்து பிறகு, படைக்கப் பெறாததை நீ அறிவாய். (1)
382. (தன்னடக்கம், ஆன்மஞானம் என்ற) இரண்டு தருமங்களிலும் அக்கரை கண்ட பிராமணமனுக்கு அனைத்தையும் அறியும் ஆற்றலுள்ள அவனுக்குப் பந்தங்கள் யாவும் ஒழிகின்றன. (2)
383. எவனுக்கு இக்கரையுமின்றி அக்கரையு மின்றி [1] இரண்டுமில்லையோ, எவனுக்கு அச்சமும் கட்டுக்களும் ஒழிந்தனவோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று கூறுவேன். (3)
384. எவன் தியானத்துடன் உள்ளானோ, ஆசைகளற்றவனோ, நிலையான அமைதியுள்ளவனோ கடமைகளைச் செய்து முடிப்பவனோ, எவன் மாசற்றவனோ, எவன் உத்தமமான ஞானியின் முடிவான நிலையை அடைந்தவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று அழைப்பேன். (4)
386. ஆதித்தன் பகலில் ஒளி கொடுக்கிறான். சந்திரன் இரவை ஒளி செய்கிறான்; போர் வீரன் கவசம் அணிந்து பிரகாசிக்கிறான்; பிராமணன் தியானத்தில் பிரகாசிக்கிறான்; புத்தர் இரவும் பகலும் எல்லாப் பொருள்களையும் தம் ஞான ஒளியால் பிரகாசிக்கச் செய்கிறார். (5)
386. ஒருவர் பாவத்தை ஒழித்ததால் பிராமணன் என்கிறோம்; சாந்தியில் வாழ்வதால் சமணன் என்கிறோம்; மலங்களை வென்றதால் மலமற்றவன் (ப்ரவ்ராஜிதா) என்கிறோம். (6)
387. பிராமணனை எவரும் தாக்குதல் தகாது; காக்கப் பட்ட பிராமணன் தாக்கியவன் மீது பாய்தலும் தகாது. பிராமணனைக் கொல்வோன் பழிக்கு ஆளாவான் ; அத்தீயோனிடம் கோபத்தைச் செலுத்துவோன் அதிகப் பழிக்கு ஆளாவான். (7)
388. வாழ்க்கையின் இன்பங்களில் மனம் ஆழ்ந்து விடாபடி அடக்குதல் பிராமணனுக்குச் சாமானியமான சிறப்பன்று; எங்கெல்லாம் பற்றவர்களுக்கு ஹிம்சை செய்யும் எண்ணம் அடக்கப்படுகிறதோ, அங்கெல்லாம் துக்கம் தொலைந்து போகிறது. (8)
389. மெய், வாய், மனம் ஆகிய மூன்றிலும் அடக்கமுள்ளவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல் வேன்.
390. பூர்ண ஞானம் பெற்ற புத்தர் (ஸம்மா ஸம்புத்த) உபதேசித்த தருமத்தை உணர்ந்தவனை, பிராமணன் வேள்வியில் அக்னியை வணங்குவதுபோல் மக்கள் வணங்க வேண்டும். (10)
391. ஒருவன் பிராமணனாவது சடைத்தலையால் அன்று, தன் கோத்திரத்தால் அன்று பிறப்பினாலும் அன்று; எவனிடம் சத்தியமும் தருமமும் நிலைத்துள்ளனவோ, அவனே பாக்கியவான். அவனே பிராமணன். (11) 392. மூடனே! சடைத்தலையாலும் மான்தோல் ஆடையாலும் என்ன பயன்? புறத்தை நீ தூய்மை செய்கிறாய்; என் அகமோ தீமைகள் நிறைந்த காடாக இருக்கிறது. (12)
393. பிறர் கழித்து நீக்கிய வஸ்திரங்களை அணிந்து உடல் மெலிந்து, நரம்புகள் தெரியும்படி உலர்ந்து வனத்திலே ஏகாந்தமாகத் தியானம் செய்பவனையே தான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (13)
394. தாயைக் கொண்டோ, குலத்தைக் கொண்டோ ஒரு மனிதனை நான் பிராமணன் என்று கூறுவதில்லை. அவன் செல்வனாயிருந்தால் , போவாதி [2] என்று அழைக்கப்படுவான்; ஆனால் ஏழையாய்ப் பொருளாசையும் இல்லாமலிருந்தால் அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (14)
395. சகலபற்றுக்களையும், சேதித்தவன், அச்சமற்றவன், உறவு பந்தங்களிலிருந்து விடுபட்டவன், (அசத்தியத்திலிருந்து) ஒதுங்கியவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (15)
396. தன்னைப்பிணித்துள்ள (துவேஷமாகிய) தோலையும், (ஆசையாகிய) வாரையும். (போலிச் சமயக் கொள்கைகளாகிய) சங்கிலியையும், (அஞ்ஞானமாகிய) குட்டையையும் அறுத்துக் கொண்டு போதியடைந்தவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (16) 397. தான் ஒரு குற்றமும் செய்யாதிருந்தும் தனக்குக் கிடைக்கும் வசைகளையும், அடிகளையும்,சிறைத் தண்டனையையும் பொறுமையோடு ஏற்றுக் கொண்டு பொறுமையே தன் ஆற்றலாகவும், பலங்களே [3] தன் சேனைகளாவும் பெற்றுள்ளவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (17)
398. வெகுளியை விட்டவன், கடமைகளிலே கவனமுள்ளவன், ஒழுக்க விதிகளின்படி நடப்பவன் , பரிசுத்தமானவன், தன்னடக்க முள்ளவன் எவனோ, எவன் இவ்வுடலைக் கடைசி உடலாகக் கொண்டுள்ளானோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (18)
399. தாமரை இலைமேல் தண்ணிர் போலவும், ஊசி முனை மேல் கடுகு போலவும், இன்பங்களோடு: ஒட்டாமலுள்ளவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (19)
400. இந்தப் பிறவியிலேயே தன் துக்கங்கள் அழிந்தொழியும் என்று அறிந்து, தன் (பாவச்) சுமைகளை எறிந்து விட்டவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்பேன். (20)
401. ஆழ்ந்த ஞானமும் மேதா விலாசமும் பெற்றவன்; நன்மார்க்கத்தையும் துன்மார்க்கக்தையும் அறிந்தவன், மெய்ப் பொருளை அடைந்தவன் எவனோ. அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (21)
402. இல்லறத்தார், துறவறத்தார் இருவருடனும் கலந்து கொள்ளாமலும், அடிக்கடி. (பிறருடைய) வீடுகளுக்குச் செல்லாமலும் தேவைகளைக் குறைத்துக் கொண்டும் வாழ்பவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (22) 403. நிற்பனவும் திரிவனவுமாகிய எவ்வுயிரையும் துன்புறுத்தாமலும, வதைக்காமலும, வதைக்கக் காரணமாயில்லாமலும் எவன் உள்ளானோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (23)
404. பகைமை உணர்ச்சியுள்ளவர் நடுவே பகைமையற்றும், தடியெடுத்து நிற்போர் நடுவே சாந்தியுடனும், ஆசையுடையோர் நடுவே ஆசையற்றும் உள்ளவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (24)
405.எவனுடைய ராகத் துவேஷங்களும், கர்வமும், கபடமும், ஊசி முனையிலிருந்து உருண்டு விழும் கடுகு போல், ஒழிந்து விட்டனவோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (25)
406.உண்மையே பேசுவோன்,இன்சொல்லும் தெளிந்த பொருளும் விளங்கப் பேசுவோன், எவர் மனமும் நோவாமல் பேசுவேன் எவனோ அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (26)
407.இந்த உலகில் தனக்கென்று அளிக்கப்படாத எதையும்-அது நெடியதோ, குறுகியதோ, பெரிதோ, சிறிதோ, நல்லதோ, கெட்டதோ-ஏற்றுக்கொள்ளாதவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (27)
408. இகத்திலும் பரத்திலும் எதிலும் ஆசையற்றவன், எதிலும் நாட்டமற்றவன், தளைகளற்றவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (28)
409. எவனுக்கு வேட்கையில்லையோ, ஞானத்தால் ஐயங்கள் திர்ந்து விட்டனவோ, எவன் நித்தியமான மெய்ப்பொருளில் ஆழ்ந்துள்ளானோ அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (29)
410. எவன் இவ்வுலகில் புண்ணிய பாவங்களைப் பற்றிய தொடர்புகளுக்கு அதீதமாய்ச் சென்றவனோ, எவன் சோகமின்றி, உணர்ச்சி வெறிகளைக் கை விட்டுத் தூய நிலையிலுள்ளானோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (30)
411. எவன் சந்தரனைப் போல் களங்கமற்றும், பரிசுத்தமாயும், தெளிவாயும், கலக்கமில்லாமலும், விளங்குகிறானோ, எவனிடம் உல்லாசம் அறவே அழிந்து விட்டதோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன் . (31)
412. பிறப்பு இறப்புக்களும், மயக்கமும் உள்ள கடத்தற்கு அரிய இந்தச் சேற்றுப் பாதையைத் தாண்டி மறு கரையை அடைந்தவன், தியானமுள்ளவன் , கலக்கமற்றவன் , ஐயமற்றவன் , எதையும் பற்றாதவன் , சாந்தி பெற்றவன் எவனோ, அவனையே, நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (32)
413. இவ்வுலகில் புலன் இன்பங்களைத் துறந்து, தங்குவதற்கு ஒரு வீடில்லாமல் திரிகின்றவன், (உடலோடு) வாழும் வாழ்வின் ஆசை அனைத்தையும் களைந்தவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (33)
414. இவ்வுலகில் அவா அனைத்தையும் அவித்துத் (தங்குவதற்கு) ஒரு வீடில்லாமல் திரிகின்றவன் , (உடலோடு) வாழும் வாழ்வின் ஆசைகள் அனைத்தையும் களைந்தவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (34)
415.மானிடரின் போகங்களையும், தெய்விகமான போகங்களையும் உதறிவிட்டு, எல்லாப் பற்றுக்களிலிருந்தும் விலகியவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (35) 416. இன்பமானவற்றையும் துன்பமானவற்றையும் கைவிட்டு அமைதி பெற்றவன், (மறு பிறப்புக்குக் காரணமான கர்ம) வித்துக்களை ஒதுக்கியவன் , சகல உலகங்களையும் வென்ற வீரன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன் . (36)
417. எங்கும் உயிர்கள் அழிவதையும், அவைகளின் தோற்றத்தையும் அறிந்தவன், பற்றற்றவன், நல்வழி நடப்பவன், போதியடைந்தவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (37)
418. எவனுடைய பாதையைத் தேவர்களும் கந்தர்வர்களும், மானிடர்களும் அறியார்களோ, எவன் குறைகள் நீங்கி அருகத் நிலையை அடைந்து விட்டானோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (38)
419.எவனுக்கு முன்னாலும் பின்னாலும் இடையிலும் எதுவும் இல்லையோ எப்பொருளுமின்றி எவ்விதப் பற்று மின்றியிருக்கிறானோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (39)
420.காளை போல் வீரமுள்ளவன், பெருந்தன்மையுள்ளவன், தீரன் ஞான முனிவன், (மரணத்தை) வென்றவன், பாவமற்றவன், கல்வியில் பூர்த்தி பெற்றவன், போதியடைந்தவன் [4] எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன். (40)
421. தன்னுடைய முந்திய ஜன்மங்களை அறிந்தவன், வர்க்கத்தையும் நரக்த்தையும் அறிந்தவன், பிறவிகளின் எல்லையை அடைந்தவன், அறிவு நிறைந்த முனிவன், நிறைவேற்ற வேண்டியவை அனைத்தையும் நிறைவேற்றி முடித்தவன் எவனோ, அவனையே நான் பிராமணன் என்று சொல்வேன் . (41)
தம்ம பதம் முற்றிற்று