நபிகள் நாயகம்-சரித்திர நிகழ்ச்சிகள்/ஆண்டவன் அருளிய வெற்றி
உடன்படிக்கையையும், அபூ ஜந்தலின் பரிதாப நிலைமையையும் கண்ட ஹலரத் உமர் அவர்கள் தம்மைக் கட்டுப்படுத்திக் கொள்ள முடியாமல், பெருமானார் அவர்களிடம் சென்று “ஆண்டவனுடைய தூதரே! தாங்கள் உண்மையான நபி அல்லவா?” என்று கேட்டார்கள்.
“நிச்சயமாக, நான் உண்மையான நபியாயிருக்கின்றேன்” என்றார்கள் பெருமானார்.
“நாம் கடைப்பிடிப்பது நேர்மையான வழி அல்லவா?” என்று கேட்டார்கள்.
“ஆம்!”
“குறைஷிகள் கடைப்பிடிப்பது தவறான வழி அல்லவா?”
“ஆம்”
“இந்த நிலையில், மத சம்பந்தமான விஷயத்தில், நாம் எதற்காக நம்மைத் தாழ்வு படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்?” என்று உமர் அவர்கள் கேட்டார்கள்.
அதற்குப் பெருமானார் அவர்கள், “நான் அல்லாஹவினுடைய தூதன். அவனுடைய கட்டளைக்கு மாறாக எதுவும் செய்ய முடியாது” என்று பதில் கூறினார்கள்.
அதைக் கேட்டதும் உமர் அவர்கள் மிகுந்த வருத்தத்தோடு, அபூபக்கர் அவர்களிடம் சென்று நிகழ்ந்தவற்றை விவரித்துக் கூறினார்கள்!
அப்பொழுது அபூபக்கர் அவர்கள், “பெருமானார் அவர்கள் ஆண்டவனுடைய நபி; அவர்கள் எதைச் செய்தாலும் ஆண்டவனுடைய கட்டளைப்படியே செய்வார்கள்” என்று சொன்னார்கள்.
அதன் பின்னர், பெருமானார் அவர்களிடம் மறுத்துப் பேசிய குற்றத்தை உமர் அவர்கள் நினைத்து, நினைத்துத் தங்கள் ஆயுள் வரை வருந்திக் கொண்டே இருந்தார்கள். அக்குற்றத்துக்குப் பரிகாரமாக, தொழுவதிலும், நோன்பு நோற்பதிலும், சிறப்பான தர்மங்களைச் செய்வதிலும் அடிமைகளை விடுதலை செய்வதிலும் கவனம் செலுத்திக் கொண்டிருந்தனர்.
இதர முஸ்லிம்களுக்கும், அபூஜந்தலின் நிலைமையைக் கண்டு மிகுந்த கவலை உண்டாயிற்று. ஆனால், பெருமானார் அவர்களின் கட்டளையானதால், ஒன்றும் பேச இயலவில்லை.
பெருமானார் அவர்கள் அதன் பின் குர்பானியும் அதைச் சேர்ந்த சடங்குகளையும் அங்கே நிறைவேற்றினார்கள்.
உடன்படிக்கை நிறைவேறியதும், மூன்று நாட்கள் ஹூதைபிய்யாவிலேயே பெருமானார் அவர்கள் இருந்தார்கள். அதன் பின் அவர்கள் மதீனாவுக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார்கள்.
வழியிலேயே, இறைவாக்கு அருளப் பெற்றது.
“(நபியே) நிச்சயமாக நாம் ஒரு தெளிவான வெற்றியாக உமக்கு வெள்ளி அளித்துள்ளோம்.....”
பெருமானார் அவர்கள், உமர் அவர்களை அழைத்து, அச்செய்தியைத் தெரிவித்தார்கள்,
அதைக் கேட்டதும் உமர் அவர்கள் அளவற்ற மகிழ்ச்சி அடைந்தார்கள்.