உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

பக்கம்:அண்ணாவின் நாடகங்கள்.pdf/113

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் சரிபார்க்கப்பட்டது.
[இராவணன், படபடவென்று பேசினவன், கொஞ்சம் களைத்து உட்கார்ந்தான். கோர்ட்டாரின் உத்தரவின் பேரில் அவனுக்கு ஒரு கோப்பையிலே சோம ரசம் தருகிறார்கள்! இராவணன் புன்னகையுடன் மறுத்து விடுகிறான்.]

"என் அரசு உலர்ந்து, அது தெரிந்து என் உற்சாகம் உலர்ந்தபோது, இதுபோல் 'ரசம்' நான் பருகிடவில்லை! பழி வாங்குதல் எனும் பானத்தையே விரும்பினேன்! இரக்கம் என்ற ஒரு பொருள் இலா, அரக்கன்! கம்பரே! அதுதானே, உமது கவிதா நடையிலே உள்ள, வாசகம், என்மீதுள்ள குற்றச்சாட்டு! இராவணன், ஏன் அழிக்கப்பட்டான்? அவன், இரக்கம் என்ற ஒரு பொருள் இல்லா அரக்கனானபடியால்! மிகச் சுருக்கமாக முடித்துவிடுகிறீர், கவியே!

நான், என்மீது குற்றம் சாட்டுபவருக்கு, சிரமம் அதிகம் கூடாது என்பதற்காகத்தான், எந்தெந்த சமயத்திலே, நான் இரக்கமின்றி நயந்துகொண்டேன் என்ற விஷயங்களைக் கூறினேன்.

கம்: எங்களால்கூட முடியாது; அவ்வளவு தெளிவாகக் கூற!

இரா: இதைவிடத் தெளிவாக இருக்கும், இனி என்னுடைய பதில்.

நீதி: பலசமயங்களில், இரக்கமின்றி நடந்துகொண்டதை, விவரமாக எடுத்துக் கூறினபிறகு, பதில் என்ன இருக்கிறது தெரிவிக்க?

இரா: பதில், ஏராளமாக இருக்கிறது. அநீதியுடன் நடந்தாகவேண்டும் என்று தீர்மானிக்கும் வழக்கு மன்றங்களைக்கூட நீதியின் பக்கம் இழுக்கககூடிய அளவு, பதில் உண்டு, கேளுங்கள். இரக்கம் காட்டவில்லை நான்? யாரிடம்? ஒரு பெண்பாலிடம்! அழுத கண்களுடன் அசோக வனத்திலே கிடந்த அபலையிடம்! ஏன்? அரக்கனல்லவா நான்! இரக்கம் என்ற ஒரு பொருள்தானே கிடையாது, கம்பர் கூறியதுபோல, கம்பர் கூறுவதானாலும் சரியே, தாங்கள் கூறினாலும் சரியே, இரக்கம் என்றால் என்ன? இலட்சணம் கூறமுடியுமா? இன்ன விதமான நிலைமைக்குத்தான் இரக்கம் என்று பெயர் என்று திட்டமாகக் கூறமுடியுமா?

110