க.கொ: அடப்பாவி! அணைச்சுட்டியா? காளி எதிரிலே பொய் சத்தியம் பண்ணிறியே; நீ உருப்படுவியா?
மணி: இந்தாப்பா அதிகமாய் பேசாதே கற்பூரத்தை அணைக்க சொன்னே அணைச்சுட்டேன். தீர்ந்து போச்சு; போ.
க.கொ: காளியாயி இதை நீ தான் கேட்கணும்.
ஆனந்: மணி......
மணி: ஆனந்தா நீயா
ஆனந்: மணி, காளி முன்னாலே கற்பூரத்தை அணைச்சியே, உண்மையை சொல்லு நீ, அவன்கிட்டேயிருந்து பணம் வாங்கலையா?
மணி: அவன் ஒரு முட்டாள், அவன் தம்பி நீ. நான் என்ன சொல்லி கற்பூரத்தை அணைச்சேன். கால் காசு வாங்கலை என்று சொன்னேன். ஆனால் வாங்கினது எவ்வளவு; முள்ளங்கி பட்டை மாதிரி ஐந்து ரூபாய் வாங்கினேன். அதை இப்போதே கேட்டான்; இப்போதில்லை பிறகு ஆகட்டும் என்று சொன்னேன்; கேட்கலை மென்னிப்பிடி பிடிச்சான் இப்போ பார், வாயை மூடிக்கொண்டு போகிறான்.
ஆனந்: மணி! இது பாவம்; காளி உன்னை சும்மா விடுவாளா?
மணி: சும்மா விடாம பின்னாலயா சுத்திக்கிட்டேயிருப்பா.
ஆனந்: மணி; அப்படியெல்லாம் சொல்லாதே; நான் வாரேன்.
மணி: பைத்தியக்காரன்.
காட்சி 17
இருப்போர்:—சொக்கன், வேதாசலம், ஊரார் கூட்டம்.
வே: காளி! மாயாயி!! லோகமாதா!!
சொக்கன்: நீங்க ஜமீன்தார் ஆனதுக்கு மரியாதை செய்ய வந்திருக்காங்க.
207
