鸞 அழகு ஊக்கம்
தாவண்ாள்: சின்ன வயசுப் பெண் கீ. உனக்கு அதெல்
காம் எ; ఫ్రో אי
விஜயா : கீ இப்படி மறைத்து வைக்க வைக்க அதைத் தெரிக்க கொன்ன ஆசை அதிகமாகிறது. சொல், Arranister.
தளவம்மாள் : சசியம்மா, உன்னிடம் சொல்லாமல் வேறு யாசிடிம் சொல்லப் போகிதேன்? அவருக்கு இன்குெ குத்தியிடம் சேசம். என்கினத் துசத்திவிட்டு அவளோடு இப்போது இருக்கிருச்.
விஜயா என்ன. அக்கக் குழந்தைகண்க்கூட கினேக்கா
tessar?
(அவன் முகத்தில் ஆச்சரியமும் கவலேயும் தோன்லுகின்றன.) தாயம்மான் ஒட்டு வருஷம் கூடப்பிழைத்தோம். அகத்
குன்னே எத்தனே சண்டை, எத்தனே ாகனே!
{துக்கத்தோடு பேசுகிருள்.) விஜயா அட பாவமே இப்படிக்கூட ஒரு மனுஷன்
இருப்பாகு? தாயம்மனன் : கன்ன செய்வது? எல்லாம் என் கலேவிதி. விஜயா : வேருெருக்கியைக் கல்யாணம் பண்ணிக்
கொண்டாகு? தசமம்மாள் : இல்க் விஜயா, கல்யாணம் எதற்கு
வேலும்? விஜயா : பின்னே....வேறெப்படி....! தாயம்மாள் : இக்கப் பட்டணத்திலே ஒரு மூலையை விட்டு இன்னுெரு மூலைக்குப் - போய்க் குடியிருக்கால் யாருக்கு என்ன தெரியப்போகிறது? எங்காவதுபோய்ப் புருகனும் பெண்சாகியும் போல இருப்பார்கள். யார் கேட்கப் போகிருள்கள்?
