பக்கம்:இதிகாசக் கதாவாசகம் 1.pdf/54

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

பெتنه அக்கொள் வாயாக’ : ش. تتة லோவெலும்பு அம்படிககைக்கிப் அற்பன்ரும் இல்லாமையால் சத்துவக் தக்லவனே! - என்ப்பேட, 'அறஞ்சேய் இக்கள் புறங்காத் தோம்புகள் கழ்வுத்இெவர் பற்ற முயல்வோர் யாவரு மில்லாத் தேவர்கன் னுட்டுக் கிறைவளுகிய பேருவிறல் வேக்தே" க்த்து, அவ்ர்களது இனிய முகத்தை வசன் சத்துவக்கும் இன்பமளிக்கின்ற எனது அணிகனல்லன்; வேமூென்றும் வேண்டற்பாலது இல்ல' என்று மிடுக்காய்மதியாது கூறின்ை. ஆன.ணினித்து 露 கூறவே இந்திரன் கோபித்து, இவனது அடிய பாத்திசம் எம்ாதிருக்க உலகத்தில் பசியால் வருந்துவோ இல்லையாம்படி செய்வேனென்று கன்னுள் கினேந்து, காடு முழுதும் வளித்தால் மவியும்படி மேகங்களே யவி, மழை பெய்லித்து மிக்க செல்வத்தை உண்டாக்கி زني تقع فيه و عزة زتقع. :ன்னீசாண்டு பஞ்சத்தால் வருக்திய பாண்டிாடு மனமுவல மிகுந்து மாகிலஞ்செழித்தது. ஆகவே பசித்துவ ,வே இல் லாமல் அம்பலம் வலுண்லும் அாவம் அ-ஃ.ெ வி-ரும்,