இப்பக்கம் சரிபார்க்கப்பட்டது.
இயல் தமிழ் இன்பம்
197
எழுந்து வடிவம் பெற்றதும், இலக்கண நடை உடையனவாகக் கருதப்பட்டன. நாளடைவில் அவ்வுருவங்கள் பேச்சு மொழியில் சிதைந்து வழங்கப்படலாயின. பின்னர், சிதைந்த அந்தத் தமிழ் வடிவங்களே, நல்ல இலக்கண நடை உடையனபோல் கருதப்பட்டு, வேறு-வேறு மொழிகளாக மாறிப் பிரிந்தன. இவ்வாறு சிதைந்து பிரிந்ததற்குச் சில எடுத்துக்காட்டுகள் வருமாறு:
தமிழ் -- | தெலுங்கு -- | கன்னடம் -- | மலையாளம் -- |
---|---|---|---|
அண்ணன் | அன்ன | அண்ணா | -- |
தம்பி | தம்புடு | தம்ம | -- |
அக்காள் | அக்க | அக்க | -- |
தாத்தா | தாத | தாத | -- |
மாமன் | மாம | மாவ | அம்மாவன் |
ஊண் | -- | ஊண்ட | ஊண் |
அது,இது,எது | அதி,இதி,எதி | அது,இது,எது | அது,இது,எது |
மழை | வானெ | மளெ | மழ |
பகல் | பகலு | அகிலு | பகல் |
யார் | எவரு | யாரு | யாரானு |
ஊர் | ஊரு | ஊரு | ஊரி |
ஊருக்கு | ஊரிக்கி | ஊரிகே | ஊரிலே |
கண் | கண்ணு | கண்ணு | கண்ணு |
மூக்கு | முக்கு | மூங்கி | மூக்கு |
வாய் | -- | பாயி | வாயி |
செவி | செவ்வு | -- | செவி |
நாய் | -- | -- | நாயி |
தலை | தல | தலெ | தல |
எருது, காளை | எத்து | எத்து | காள |
ஏழு | ஏடு | ஏளு | ஏழு |
கூழ் | கூடு | கூளு | கூழு |