ஒரு துறைக் கோவை 159
B33
மஞ்செனத் தந்த கொடைப்பாற் கரவள்ளன் மைந்தன்பொய்யை கஞ்செனத் தள்ளு பவன்றேவை காவலன் கற்றமிழ்க்கு கெஞ்சனைத் தும் மகிழ் சீராச ராச னெடுங்கிரிவாய் அஞ்சனக் கண்ணரு ளாதார்க்கு வல்லமை யாதென லே.
மஞ்சு - மேகம்; தள்ளுபவன் - நீக்குபவன்; அஞ்சனக் கண் - கரிய கண், மைதீட்டப்பெற்ற கண் ; வல்லமை - ஆற்றல், திறமை, கண்ணால் பார்த்துக் கருணை காட்டாதாருக்கு வல்லமை யாது என்று சொல்ல இயலும், ஆற்றல் எதுவும் இல்லை என்றபடி, அஞ்சனக் கண் அருளாதார். கண்ணை மறைத்திருப்பவர்; வல் - குது , முலை; அமையாது Sт6лтsi) — பொருந்தாது என்று சொல்லுதல் காண் என்றவாறு. .
B34
பெருக் தானே மன்னர் செருவென்ற விரப் பெருமிதத்தோன் மருந் தான வின் கவி மா?லய முல்லையின் மாலையுந்தோள் பொருந்தானே வேந்தனெஞ் சீராச ராசன் பொருப்ப2னயாய் திருந்தானே யேற்றங்கண் டோங்காட்டு நன்கு திரையேற்றமே
பெருந்தானை - பெரும்படை, செரு - போர்; மருந்து - அமுதம்: மருந்தா ன இன்கவி - அமுதம் போன்ற இனிய பாடல்; மாலை தோள் (3) t I fi ருந்து ஆனை வேந்தன் என்க. பொருப்பு - LD5גה6 קס ; திருந்து - ನಾ 5T யேற்றம் கண்டோம்; நன் குதிரை யேற்றமும் காட்டும் என்பது வெளிப் பட்ை. திருந்து ஆனை ஏற்றம் - அழகிய முலை வெளிப்பாடு; நன்கு திரை ஏற்றம் காட்டும் - திரை - கடல், கண் கண்ணின் உயர்வையும் காட்டும்; மறையாதீர் என்றபடி
835
தென்பாற் றமிழ்வளர் நாடாளு தற்குச் செகமுதித்த கன்பாற் கரன் றரு சீராச ராச னளிர்வரைவாய் இன்பா னிறைந்து மமிழ்தா யிருந்து மினிமைக்கனே அன்பாற்கை வைத்து மெனக்க தி கார மரும்பினதே.
தமிழ்வளர்நாடு - சேது நாடு; செகம்-பூமி, இன்பால் நிறைந்தும்
இன்பத்தால் நிறைவுற்றும்; இனிமைக்கண் அன்பாற் கைவைத்தும் இனிமையில் அன்புடன் தோய்ந்தும்; அதிகாரம் அரும்பினத
