சொற்பொருள் நுண்மைவிளக்கம் க
6
145
(7) திரவிடம் என்று வடமொழியாளர்கள் நம் செந்தமிழ் மொழிக்கு இட்ட பேரே நாளடைவில் ‘தமிழ்' என உருத் திரிந்ததெனக் கூறி மகிழ்வர் ஒரு சிலர். அஃது உண்மையற்ற வெற்றுரையென எவரும் எளிதில் அறிவர். செம்மொழியாம் ஒரு மொழி பேசும் நன்மக்கள் தங்கள் மொழிக்குத் தாம் வேறுபேரும் டாது தங்கள் நாட்டிற் பின் வந்து குடியேறிக் கலந்தவரும், கலந்த அக்காலத்தும் தங்களால் நன்கு மதிக்கப்படாது அய லாராகக் கருதப்பட்டவரும் ஆகிய வடமொழியாளர்கள் தம் மொழிக்கு இட்ட பேர் கொண்டே தம்மொழியைச் சுட்டி னார்கள் எனின் அஃது எங்ஙனம் பொருந்தும்? அன்றியும் அது பொருளாயின் தமிழ் நன்மக்கள் தம்மொழி சுட்டும் குறியீடு ஒன்றும் பண்டைக்காலத்துப் பெற்றிலர் என்றேனும் அல்லது குறியீடு ஒன்று பெற்றிருந்தும் வடமொழியாளர் இட்டபேரே சாலும் எனக் கருதித் தம் குறியீட்டைக் கைவிட்டதனால் அது வழக்கு வீழ்ந்தது என்றேனும் கொள்ளல்வேண்டும். அங்ஙனம் கொள்ளல் சாலுமா? தமிழ் நன்மக்கள் தம் மொழிக்குத் தாமே பேரிட்டு வழங்கினர் என்றும் அப்பேரே இன்றும் வழக்கில் உள்ளதெனக் கோடலே சாலும். மேலும், அக்கோளர் தம்மை 'திராவிடம்' தமிழ் என மாறியது யாங்ஙனம் என வினாவுவார்க்கு, அவர் கூறும் விடை அவர்க்கே இனிமை பயக்குமல்லால் வேறெவர்க்கும் உண்மையின் நழுவி வீழ்ந்த (செந்தமிழ்ச் செல்வி. சிலம்பு 3-9)
தாகக் காணப்படும்.
(8) தம் மொழிஎனும் இரண்டு சொற்களால் ஆய சொற்றொடர் காலச்செலவில் ‘தமொழி' தமிழி என்றாயிற் றென்று கொள்ளல் சாலும். ஆகவே தமிழர் ‘தம் மொழி'யே தமிழாம் எனலே சிறப்புடைத்தெனத் தோன்றுகிறது.
(செந்தமிழ்ச் செல்வி. சிலம்பு. 3 – 10)
(9) தமிழ் மக்கள் வழங்கும் முறைப்பெயர்கள் பலவற்றை நுனித்து நோக்கின் அப்பெயர்களுட் பெரும்பான்மையன தன்மைப்பெயரும் வேறுபெயரும் சேர்ந்து இரண்டும் ஒன்றாய் ஒரு சொன்னீர்மையாய் வழங்குவதைக் காணலாம். எங்ஙன மெனிற் காட்டுதும்:
தம் + ஐயன்
=
தமையன்
தன் + ஐயன் = தனையன்
தம் + முன் = தம்முன்
தம் + பின் = தம்பின்> தம்பி(ன்) > தம்பி.
