௨௩௦
ஒப்பியன் மொழி நூல்
vi. பல சொற்கள் :
| முண்டா | மான்கு மேர் | தமிழ் |
| - | தம் | தமர் (துளை) |
| மூ | முஹ் | மூக்கு |
| புரு | ப்ரி | பொறை (மலை) |
| பீர் | ப்ரி | மரம் |
| ஜம் | செள | சப்பு (உண்) |
| மரன் | - | முரண் (பெரிய) |
| ஹா | - | ஆம் |
| நி | நெ | இன் (இந்த) |
| நொ | நொ | அன் (அந்த) |
தமிழில், சொற்களின் ஈற்றில் மெய்கள் அரையொலிப்பா யொலித்தல் கொச்சை வழக்கு.
இன் என்னுஞ் சொல், இலக்கணப் போலியாய் எழுத்து முறைமாறி நி என்றாகும். அகர இகரங்கள் முறையே ஒகர எகரங்கட்கினம்.
குரங்கு, கொண்டை, பரவு (படவு), இரும் (கருப்பு), பெட்டி மூக்க (முகம்) ஏகு, பொஹொ (புகை) முதலிய பல தமிழ்ச் சொற்கள் மலேயத் தீவுக் கூட்டத்தில் வழங்குகின்றன
கீழ்வருபவை முண்டா மொழியினத்தின் சிறப்பியல்புகளாகப் பண்டிதர் கிரையர்சன் குறிப்பிடுகின்றார்:-
(1) ஒரே சொல் பல சொல்வகை (Parts of Speech) யாக வழங்கல்
(2) ஆண் பெண் என்ற சொற்கள் பெயரோடு சேர்ந்து முறையே ஆண்பாலும் பெண்பாலு முணர்த்தல்.
(3) 6-ஆம் வேற்றுமை பெயரெச்சமாயிருத்தல்.
(4) முன்னிலையை உளப்படுத்துவதும் படுத்தாததுமான இரு தன்மைப் பன்மைப் பெயர்களிருத்தல்
(5) இருந்து என்று பொருள்படும் (5 ஆம் வேற்றுமை) உருபு ஒப்புப் பொருளை யுணர்த்தல்.
