௨௮௦
ஒப்பியன் மொழி நூல்
பால் :
பகு+அல் = பகல்--பால்= பிரிவு.
ஆண்பால் பெண்பாற் பெயர்கள் பின் வருமாறு மூவகையா யமையும்.
(1) வேற்றுப்பெயர். கா : ஆடவன், பெண்டு.
(2) ஈற்றுப் பேறு. கா: மகன், மகள்,
ஆண்பாலீறுகள் அலன், அன், ஆன், ஒன், ன், மகன் — மான் — மன் — வன், ஆளன், காரன் முதலியன.
கா : வில்லவன்,இடையன், தட்டான், மறையோன், கோன், திருமகன்—திருமான் (ஸ்ரீமான்), களமன், மணாளன், வேலைக்காரன்.
பெண்பாலீறுகள் அவள், அள், ஆள், ஒள், ஐ. மகள்—மாள், மி, வி, மாட்டி. ஆட்டி அத்தை , அத்தி, அச்சி, காரி முதலியன. இவற்றுள் ஈற்றயல் மூன்றும் முறைப்பெயர்கள்.
கா: வல்லவள், நல்லள், கண்ணாள், மாயோள், பண்டிதை, வேண்மகள்—வேண்மாள், சிறுமி, புலவி, பெருமாட்டி, தம் பிராட்டி, பரத்தை, வண்ணாத்தி, மருத்துவச்சி, வேலைக்காரி,
மேற்காட்டிய ஆண்பாலீறுகட்கெல்லாம் னகரவொற்றும், பெண்பாலீறுகட்கெல்லாம் ளகரவொற்றும் இகரமுமே மூலமாகும்.
மாந்தருள், ஆண்மை திரிந்த பெண்பாற் பெயர் பேடி என்பது; பெண்மை திரிந்த ஆண்பாற் பெயர் பேடன் என்பது. இவ்விரு பாற்கும் பொதுப்பெயர் பேடு என்பது; இவ்விருபாலும் அல்லாததின் பெயர் அலி என்பது. (அலி மாத்தரும் உலகில் உளர்.)
அன் இ முதலிய ஈறுகள் இருதிணைக்கும் பொதுவாம்:
கா: கடுவன், கொள்ளி, கண்ணி.
அஃறிணையிலும் ஆண்பால் பெண்பாலுண்டு.
(1) வேற்றுப்பெயர்: களிறு—பிடி,
