தமிழிலக்கணத் தோற்றம்
________________
துணைவினை -Auxiliary
கா : (செய்ய) முடியும், நீராடு, புரந்தா, அலம்வா. துணைவினைகள் பலவகைப் பெயர்களோடும் வினை முற்று எச்சங்களோடும் சேர்ந்துவரும். அவற்றுள் சினைப் பெயரோடு சேர்ந்து வருபவை மிகப்பல.
கா! கைபார், கைக் கொள், கையாடு, கையாள், கைதேர், கைவா, கையறு, கைப்பற்று முதலியன.
துணை வினைகளுள் முடி, கூடு, மாட்டு முதலியவை, உடன் பாட்டில் ஆற்றல் (Potential) பொருளும் எதிர்மறையில் விலக்கு (Prohibition) மறுப்பு (Dealal)ப் பொருள்களும் உணர்த்தும், விடு இடு என்பவை துணிவு விரைவு வியப்பு முடிவு முதலிய பொருள்களுணர்த்தும் , இடு அருள் முதலியவை வேண்டுகோள் வாஞ்சை அருளல் ஆகிய பொருள்க ளுணர்த்தும் கொள் என்பது தற்பொருட்டு (Reflexive) ப் பொருளும் மாற்றிக்கோடல் (Reciprocal) பொருளு முணர்த்தும் ஆர் (ஆர), தீர் (தீர) முதலியவை முன்னொட் டாய்ச் சேரின் மிகுதி (Intensive) ப் பொருளுணர்த்தும்.
இரட்டைக்கிளவி வினை -Fedquentative Verb
கா ! துறுதுறு, குளு குளு, சலசல.
பெயரடிவினை -Denominative Verb
கா : என் - எள்ளு , புரம்-புர.
புரத்தல் காத்தல். புரம் - கோட்டை , நகர்,
ஆகு பொருள் வினை :
ஒரு வினை தன் பொருளொடு தொடர்புள்ள இன்னொரு பொருளில் வழங்கின், அதை ஆகுபொருள் வினையெனலாம்.
கா : (காசு) செல்லும், (இவ்வளவு) போதும், (உள்ளம்) குளிரும்.
