87
அரக்கர் தம் மாயங்களை நன்கு அறிந்த தேவர்களும் மயங்கும் வண்ணம் துறவி வேஷம் பூண்ட அந்த இராவன சந்தியாசி சீதையிருந்த பன்னசாலை வாயிலை அடைந்தான். “இதனுள் இருப்பவர் யார்” என்று நாக் குழறக் கேட்டான்.
◯◯
தெரிந்த – அரக்கர் தம் மாயங்களை நன்கு அறிந்த; தேவரும் – தேவர்களும்; மருள் கொள – இவன் இராவணன் என்று அறியாது மயங்கும் வகையில்; மேனியான் – துறவு மேனி கொண்ட அந்த இராவணன்; தோம் அறு சாலையின் வாயில் – குற்றமற்ற அப்பன்னசாலை வாயிலை; துன்னினான் – நண்ணினான்; நா முதல் குழறிட – நாத்தடுமாற; நடுங்கு சொல்லினான் – நடுங்கும் சொற்களை உடையவனாய்; இவ் இருக்கையுள் – இந்த குடிலில்; இருந்துளீர் – இருக்கின்றவர்களே ! யாவீர் – நீங்கள் யார்? என்றான் – என்று கேட்டான்.
◯◯
தோகையும் “இவ் வழித்
தோம் இல் சிந்தனைச்
சேகு அறு நோன்பினர்”
என்னும் சிந்தையாள்
பாகு இயல் கிளவி ஓர்
பவளக் கொம்பர் போன்று
“ஏகு மின் ஈண்டு” என
எதிர் வந்து எய்தினாள்.
“இவர் – இந்த வனத்திலே தவம் செய்பவர் போலும்” என்று எண்ணினாள் சீதை. தேன் பாகுபோலும் இனிய மொழிகளால் “இங்கே எழுந்தருள்க” என்று வரவேற்ற வண்ணம் ஒரு பவளக் கொடி போல் அந்தக் கபட சந்நியாசியின் எதிரில் வந்து தோன்றினாள்.
◯◯
