ராஜம் கிருஷ்ணன் 247
பாவைகளாக, பூச்சிகளாக அழுந்தி இயலாமையின் சின்னங் களாக இருந்த சக்தியின் ஆவேச எழுச்சியோ?
“ஏய் யாருலே? அளத்துல தொழிலாளியளுக்கு எதிரா ஆள கொண்டு வாராகளாம்! வாங்கலே, வந்து தடுப்போம் வாங்க?” o
மாமனின் உள்ளத்திலிருந்து கிளர்ந்து வரும் ஒலி பாறை பின் இடையே பீச்சும் ஊற்றுப் போல் ஒலிக்கிறது.
பனமரங்களும், முட்புதர்களும் நிறைந்த பரந்த மணற் காட்டில் அந்தக் கூட்டம் விரைந்து செல்கிறது. o
(முற்றும்)
இந்த நாவல் பற்றி.
Graphic Stories portraying the tribulations of industrial workers are few and thosc that concern the dumb agricultural labourers are fewer still. Strangely no one seems to be even aware of the existence of a large disorganised chunk of working class toiling in sub-human conditions in the salt-pan bclt of the South East Coastal Regions of Tamil Nadu, pcrpctually cxploited by a hoard of heartless Capitalists, contractors and middlemcn exposed to total starvation, intense heat; and lurking voilence all their livcs.
The author has put out her message absolutely clearly and one who reads this novel will grant that we are not a civilised peole if these conditions still persisits.
The Hindu : 20.6.79 S.R. Govindarajan
உப்பு அளங்களை அணுஅனுவாய் அளந்து, அங்கே உலவும் நெஞ்சங்களை உணர்ந்து, இயற்கையின் சீற்றங்களோடு இயைந்து, ஏற்றங்களைப் போற்றிப் படைத்திருக்கிறார் ஆசிரியர். புதிய வேட்கையோடு எல்லாப் பக்கங்களையும் அறிந்து கொள்ளும்படி கதை தொய்வின்றிச் செல்கிறது. திட்டம். 25.6.79 மன்னர் மன்னன்
