150
வி. கோ. சூரியகாராயணசாஸ்திரியாரியற்றிய ]حيات
āఉ
துமதொரே மகனே யிழந்திர் எடி எள்ளிள மலரென விலங்கு காசியாய்!
தெள்ளவிழ் தாதிடுஞ் செய்ய வாயினும் என் புயங்களுக் கணியெனப்
பொலிக்க கங்கையே கலாவதி உன்னே யக்கினி சாட்சியாய் மணந்து
会。 ம்ே கறக்கின்றேன்! இ சுக பா: ஓ.ப. துற ககன தன: து
தி மிருக்கின்றதே!
(இங்கிப் பாடுகின்றன்.)
தக்கசோ முக்குலக் கடக்கித் முமனைப் பக்குவப் போதெனப் பகரும் பான்மையா பிக்குமே கைத்திட விசைக்குக் தேமொழிச்
தா உனக்கு யான் கொடுத்த மோ
சக்கி வாகமே தனக்கேங் கேனுேய்? (216)
கல்வியுங் காதலுங் கவினப் பூக்கிடு மல்வளர் குணனெனு மணம்ப சப்புமெ னில்வளர் முல்லையே யென்ஃன ئٹTsاینٹ تری
ు
செழுமலர் கொய்துமெல் விால்கி வர்தன விழுமலர்க் துகளிற்பட் டடிமெ விக்கமா
- .»را هم ومم یه ۱۹۹۱، ۹۸ م w வுழுமலர் தாக்கியென் னிடையே சிக்ககென்
செல்வியே தமியையாய்ச் சேற ரீதியோ? (217)
றேழிலுற விசைப்பவனேயெங் குற்றனே? (218)
பாட்டு.
வரி 1-3-பதுமினி ஜாதிப் பெண்டி fலக்கண மீண்டுக் காண்க.
21t-சோழர் குலத்தை யொரு தடாகமாகவுன் கலாவதியை யதன்க
லுள்ள மலரும் பக்குவ மெய்கிய தாமசைப் போதாகவும் குறித் திருத்தல் காண்க. சக்கிசவாகம் = இாவியைக் கண்டின் புதுச2. மொருவகைப்புள். தாமரையுஞ் சக்கிசவாகமும் பகிதியி லுதயம் விரும்புதலிற் கற்பனைக் கேம்பச் சிதாக்தனேச் சூரியனெனக் கோடல் சிறப்பு.
217-கல்வி காதலாகிய விாண்டு மலர்களைத் தன்னகத்தேக்தி கற்குன
மாகிய கடிமணம் வீசும் முல்லேக்கொடியே என்பதாம். வன முல்லேயி னின் ம் வேறுபடுத்தற்கு இல்வளர் முல்லையெனப் பட்டது. கம்பினுக் கறிகுறி முல்லை யாதல்பற்றி யிங்கனக் கூறிற்து. கற்புடை மக்கை தனித்து யாண்டுஞ் சேறலடா காதலி னில்வா சைக்கப்பட்டது.
218-மாவுழுமலர் தாக்கி யென்னிடை யொசித்தது' அண்டு கிண்டுது
மலர்களைக் கூந்தலிற் முக்குதலானென கிடை தளர்ச்சியுற்றது. இக்கருத்து வண்டோச்சி மருக்கணைதல் என்னும் அகப்பெt. ருட்ைேறயிலுண்மை காண்க, *