ရွှံခြုံငိ வி. கோ. சூரியங்ார்யன்க்ர்ஸ்திரியாரியற்றிய - முத்ர்
வல்யம்னிதே வளர்கோளாய்
கலகம் விக்ாக்குங்க்ழையர்குஞ்
லெம் வன்த்துச்சிறிய்ேண் - .* - மலைய வெழுத்தான் மத்வேள்ே!" |மெளனம் (1.15)
மலாரும் புயத்தாய் வருந்தும் . றெவிை - நிலாதின் றுமாான் னிமிர்ந்தே வளைத்துக் கொலாதென் றளுேடுங் குமாாா குலாவிச் - - சலாபஞ் செயாயோ சலாபஞ் செயாயோ? மெளனம் (116)
ஆ! அதோவிழிக்கின்ருர். யான் சற்று ஒளித்திருப்பேன்.
குவாவதி பொளிக்கக்கொள்ளுகின்னர்,
சிதாகந்தன்:-(கண்விழித்து) யானிவ்விடத்து ஏதோ இனியகுரலுடன் பாடிய
சோகாசகாங் கேட்டேனே! என்ன அதிசயம் ! ஒருவரையுங் காண் கின்றிலேன். இதுவும் யானிப்பொழுது என்னருமைக் கலர்வதியுடன் மருவுவதாகக்கண்டகனவு போன்றதோ? ேேயா! ஏனே விணில்விழித் கேன்? இன்னுமந்த இன்பக்கன்வெனக்கு வாராதோ? அந்தோ! செவிகாள்! விேரன்ருே எதோ பாடல்கேட்டதாக நினைத்துக்கொண்டு என்கன்களே விழிக்குமாறு துண்டினிர் ! விேரிருவிருமாகச் சேர்ந்து ஒனக்குத் துன்பத்தை விளேத்தீர்! யான் மெய்யெனக்கருதிய இன்பத் தினையும் பொய்யாக்கினிர்!-ஒகோ! கலாவதி !--(பாடுகின்றன்)
வாயாற்குமு தத்தை வாட்டுங்கலே மாதே யோயாதுனே நாளு முள்ளந்தனி லெண்ணித் தேர்யாதிட ருற்றேன் ருேகாய்மணி மாலை
வேயும்பெரு மாட்டீ மீன்போல்விழி யாளே ! (மெளனம்) (117)
இாாக நலமார்ந்தினிக்கு மொழியாய் 'சாக விழியாய் சகோா மனேயர்ப்
பாாக மலரும் படிா மு.மு.மு. மாாக மெயினு யழுங்கு மனமே! (மெளனம்) (118),
பாட்டு 116.இதன்ப் புஜங்கப்பிரயாகம் என்பர் வடநூல்ார். பாட்டு.117. இதன் மணிகால என்பர் வடநாலார். இப்பெய்ரு மிப்பாட்டி
லிருத்தல் காண்க. - - - பக்கம்.118, இதனைச் சில்ோத்தகதி'என்பர் வடநூல்ர்.
