விந்தன் 165
‘அவ்வளவு சீக்கிரம் அது முடியுமென்று எனக்குத் தோன்றவில்லை!” என்றான் மோகன்.
அப்போது, ‘உங்களால் முடியாவிட்டால் சொல்லுங்கள், நானே வந்து அவர்களை அழைத்துக் கொண்டு வருகிறேன்!” என்று யாரோ சொல்வது அவர்கள் காதில் விழுந்தது; இருவரும் திரும்பிப் பார்த்தனர். சொக்கலிங்கனார் காரைத் கொண்டு போய் ஷெட்'க்குள் நிறுத்திவிட்டு உள்ளே வந்துக் கொண்டிருந்தார்.
‘அதற்குள் நீங்கள் எப்படித் தெரிந்துகொண்டீர்கள், இவரை?’ என்றாள் வியப்புடன்.
‘அசடு வழிவதிலிருந்தே தெரியவில்லையா, அது?” என்றார் அவர் சிரித்துக்கொண்டே.
‘அப்படியெல்லாம் சொல்லாதீர்கள்; அவர் கோபித்துக் கொண்டுவிடப் போகிறார் என்றாள் அவள்.
அப்போது கையில் காபித் தட்டுடன் பாமா அங்கே வர, ‘கோபித்துக்கொண்டால் பாமாதான் இருக்கிறாளே, சமாதானம் செய்ய!’ என்றார் சொக்கலிங்கனார். i
‘இப்படியெல்லாம் சொல்லிக்கொண்டிருந்தால் இன் னொரு முறை நான் இங்கே வரமாட்டேன்!” என்றாள் பாமா வெட்கத்துடன்.
‘ஏன், கதவுக்குப் பின்னால் நின்று நாங்கள் பேசுவதையெல்லாம் ஒட்டுக் கேட்டுக்கொண்டிருக்கலா மென்று நினைக்கிறாயா?” என்றார் அவர், அப்போதும் அவளை விடாமல். - ‘இதற்கெல்லாம் அவசியம் ஏது, இந்தக் கல்யாணத் தில்? நீயும் இப்படி உட்கார், பாமா என்று தனக்குப் பக்கத்தில் அவளை உட்கார வைத்துக்கொண்டாள் மீனாட்சியம்மாள்.
எல்லோரும் காபி சாப்பிட்டு முடிந்த பிறகு, ‘பாமாவின் அக்காவை நான் இன்னும் பார்க்கவே யில்லையே?’ என்றான் மோகன்.
