இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
-ட t இன்றி எனக்கு உலக மின்க் , கனவில்லை ; எதிர்கால மும் கிடையாது. அன்று உன் விளையாட்டிற்து நான் அன்புக் காணிக்கை செலுத்திய என் வலது கண்-செயற்கைப் பளிங்துக் கண் இதோ மண்மீது சிதறிக்கிடக் இறதே....ேேயா...' வாழும் காதல் துன்பம் நேர்கையில் யாழெடுத்து தி இன்பம் சேர்க்கமாட்டாயா ” ரேடியோவில் பூங்குயில்கீதம் இசை எழுப்பிக் கொண்டிருந்தது. இசையூற் று. பிறப்பித்த இன்பவெள் னத்தில் மிதந்திருந்த ரோகிணி, விழி சிமிட்டும் நாழி தன் அனயும் மறந்து, கடந்த சில காளாக மனதை அலபாமசி செய்த அந்தச் சம்பவத்தையும் மறந்து, பாட்டின் பரவசத் தில் உள்ளத்தைப் பதித்துவிட்டிருந்தாள். அன்பம் துளும்பி கின்ற அவள் நெஞ்சில் இன்பம் சேர்த்தது ரேடி யோவின் யாழ் ஒலி. பாட்டு ஓய்ந்தது. அவள் சஞ்சலம் ஏடு துவங்கியது அமைதி எடு புரண்டிது. 76
