182 90 பட்டால் தெரியும்’ என்பது பழமொழி. பட்டறிந் தெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டார். சுவர் இருந் தாலே ஒவியம் தீட்டலாம். உலுத்துப் போன உதவாக் கட்டையை வலித்துக் கடையினும் வராது நெருப்பு. 95 உடம்பிருந் தாலே உன்னியது எய்தலாம். உடம்பை வளர்த்தல் உயிர் வளர்த் த லாகும். வாட்டி உடலை வருத்து வதனால் நாட்டத் தக்க நன்மை ஒன் றுமில பசிவரின் எல்லாம் பறந்து போய்விடும். புசிப்ப தில்லையேல் பொன்றும் உடம்பு. அவாவை நீக்கி அறிவு பெறவே அவாவுவோர் அரை வயிற்று அரிசிக் கஞ்சியும் உண்ணு ராகில் ஒருநற் பேறும் நண்ணுர் என்பது நான்காண் முடிபு. 100 ஐம்பொறி கட்கும் அஞ்சாது சிறிது வேலை கொடுக்க வேண்டும்; அஃதும் 105 93-94 உலுத்துப் போன மரக்கட்டையைக் கடைந்தார் நெருப்பு வராது; அதுபோல் ஓய்ந்த உடம்பால் శg செய்ய முடியாது - இது, எடுத்துக்காட்டு உள்மைத் வலித்து - வலுவோடு இழுத்து. 95 உன்னியது இை. னிய்து, 96 'உடம்ப்ார்" அழியில் உயிரார் அழிவர் இ. உடம்பை வளர்த்தேன் உயிர் வளர்த்தேனே' என்னும் இ. மந்திரப் பாடல் (724) பகுதியை ஈண்டு ஒப்பு நோக்தி 99 எல்லாம் பறந்து போய்விடும் - மானம், குலம், கல் வண்மை, அறிவுடைமை, தானம், தவம், முயற்சி, தாளத் மை, காமம்-என்னும் பத்தும் போய்விடும் என்னும் இே துடைய 'மானம் குலம்’ என்னும் ஒளவையாரின் (நல்ஜ் 28 பாடலை ஒத்திட்டு நோக்குக. 100 பொன்றும் அழித் -t02 அவாவுவோர் - விரும்புவோர் . 104 நான் கான் நான் கண்ட. 183. அளவாய்க் கொடுப்பதாய் அம்ை ബ:ാള്ളു மிகவும் முறுக்கினல் வீணையின் க் தகர்வது உறுதி; தகுந்த முறுக்குே 110 இல்லையேல் வினையில் இசைபிற வாது நல்லிசை பெற்றிட நடுநிலை வேண்டும். அதேபோல், - –6076 வீணையும் உறுதவ கொழுக்க -லா காது; வீணுய் மெலிந்தும் -- 15 கெடலா காது; கெட்டிடின் அறிவாம் இன்னிசை சிறிதும் எழாது போகும் ; நடுநிலை வழி எனவே, நடுநிலை வழியே நலம்பெறச் செய்யும். 壁盖 என்பதே சித்தரின் ஏற்ற கொள்கை. 120 இறுதி வரையும் இதைக்கைக் கொண்டார். இனிய இக் கொள்கையை ஏற்ற பின்னர் உணவு கொள்வதில் ஊக்கம் காட்டினார். மெல்லச் சேஞனி ஆற்றை மேவிப் புல்லுமெய் அழுக்கைக் குளித்துப் போக்கி وعزيع به 125 அருகே உள்ள அரச மரத் தடியில் அமர்ந்து சிறிதே அமைதி பெற்றார். அவருடன் இருந்த துறவியர் ஐவரும் அவரது உணவுக் கொள்கையை அறிந்ததும் ఫీia உடைந்தனர் உள்ளம்; ஒன்றி இவரும் 塾 அடைந்தனர் வேறிடம் is 1ಣ್ಣ தகர்வது - அறுவது ஒ: வி - • - - • - ဒီ့ဖြိုခွ္ဆမ္ဘိ Q.పి.స్వీడిషి, so விட்ம்ே "பொருந்தி இருந்த இழ்க்) முககு ,’ அவரைப் பிரிந்தே. 113 உறுதவ
