என்று அசிரத்தையாகவே இருந்து விட்டாள்.
"குழங்தை 1 நாங்கள் இருக்கிற வரைக்கும் ாம் வீட்டில்தான்் வந்து இரேன்' என்று பெற்ருேர் அழைத்தனர்.
'அவளேயும் டும்பத்தில் ஒரு மககைப் 泌。鎧證 aso டும்ே' என்றார்கள் உடன் பிறங் தார்கள்.
ந்தச் சலுகைகளையும் பார்வதி ஆமோதிக்கவில்லை. இ த் ைக களத்த பிறகு பறந்துதான்் ஆக வண்டும். அம்மாவையும், அப் பாவையும் சு ற் றி வ ரத் தா ன் குழந்தை இல்லே என்று அவர்கள் கூறுவதை அவள் ம்றுத்துவிட் டாள். தனியாக வாடகைக்கு ஒர் அறை எடுத்துக்கொண்டு, தன் ஊதியத்தை வைத்துக் கொண்டு காலத்தைக் கடத்தினுள் பார்வதி.
பார்வதி சென்ற பிறகு சேகர ளிைன் வாழ்க்கையில் எ வ் வி த மாறுதல்களும் கி க மு. வி ல் லே. 'காதலுக்கும் தனக்கும் சம்பந்தம் இல்லே. மணவாழ்க்கைக்கும் தனக் கும் பிராப்தி கிடையாது. இனி மேல் அவைகளைப் பற்றித் தான்் நினைக்க வேண்டிய அவசியமே இல்லை என்று தீர்மானித்துக் கொண்டான் சேகரன். அதன் படி வாழ்ந்தும் வங்தான்். அவன் உள்ளத்தில் பார்வதிக்கு கிரந்தர மான இடம் இருந்தது. அயல் நாட்டில் தோன்றிய காதல்-ஆசை என்றுதான்் அதைச் சொல்ல வேண்டும்-மின்னலேப் போ ல் மறைந்து விட்டது. வாழ்க்கைப் படிகளில் ஏற்பட்ட சிறு சறுக்கல் அது என்றுகூட அதைப்பற்றி அவன் கினேத்தான்். அந்தச் சறுக்
கல்தான்் எவ்வளவு பரீதமான பலனைக் கொடுத்து விட்டது. நிஜமாகவே, சறுக்கி இருந்தால்
கூடக் காயம் இவ்வளவு ஆழமாகப் பட்டிருக்காது. ஹிருதயத்திலேயே அல்லவா அடி ப்ட்டு விட்டது?
பார்வதி ஒரு கல்லூரியின் ஆசி ரியை. நூற்றுக்கணக்கான குழங் களுக்குக் கல்வி போதிக்கும் மகத் தான் பாக்கியத்தை அடைந்த
63
-பட்ட சிதாதேவியை
வள். சேகரன் மிகவும் பெருமை . யுடன் இதைப் பற்றி சிங்தித்தான்். அவளே வாழ்க்கையில் ஒரு தரம் சங் திக்கவேண்டும் என்பது அவ శ్లో ஆசை. மனேவி என்கிற
ஹாதாவில் அல்ல. பண்பு மிக்க பெண்மணி என்கிற மரியாதையில் அவளேப் பார்க்கவேண்டும் என்று ஆவலுற்ருன் சேகரன்.
வகுப்பு நிசப்தமாக ட ங் ஆ ேெடிருேேநீ பார் வ. தி மளமள வென்று பிரசங்கம் புரி கிருள் :
வால்மீகியின் ஆச்ரமத் தி லிருந்து அச்வமேத யாக சாலேக்கு (மகரிஷியால்) அழைத்து வரப் பூரீராமன் மறுபடியும் அக்னிப் பிரவேசம் பண்ணச் .ெ சா ல் லி அக்னி பரிகூைடி நடத்த விரும்புகிருன்.'
பெண் கு முங் ைத கள் சீதா தேவிக்கு ஏற்பட்டிக்கும் பரிசைடி 35)LLI இனத்து, கண்களில் நீர் பெருக டீச்சரின் முகத்தையே பார்த்துக் கொண்டு உட்கார்க் திருக்கின்றனர்.
'பார்வதி ! உங்களே ப் பார்க்க யாரோ வெளியில் வந்து கிற்கிருர் கள். உள்ளே வரச் சால்லட் டுமா? அங்கே கேட் அருகில் கி.ம் கிரு.ர்கள்.' தலைமை உபாத்யாயினி பார்வதியை இவ்விதம் கேட்டாள்.
- 山」Tf ?""
சேகரனம் ! தங்கள் உறவினர் தான்ம்'
' அவரை இப்பொழுது பார்க்க முடியாது' என்று சொல்லுங்கள். தலைமை உபாத்யாயினி அவளேச் சிறிது உற்றுப் பார்த்து விட்டு, வெளியே போய் விட்டாள்.
அன்றெல்லாம் ఆు குழப்பூழ் அறைக்கு வந்த பிறகு கழுத்திலே கிட்ங்த மஞ்சள் சர் டைக் கையால் நெருடிப் பார்த் தாள். ஆஹா ! இதற்குத்தான்். எவ்வளவு மகிமை ருக்கிறது ? இந்த ஒர் உரிமையை வைத்துக் கொண்டல்லவா அவர் என்ன்ப் பார்க்க வருகிருர் ? இதன் பெரு மையால் அல்லவா எல்லோர் முன்
