i Fo of கு தடவை தா ன. இப் பொழுது சங்கா தன் குழந்தை க 2ள வாச1றக் காம் பால் வெளுத்து வாங்கு கருள்! வார்த் தழும்பாக வயாற்றால் கோடு போட்
டாற்போல் இருந்ததைப்
பார்த்ததும் சங்காயரின் அழுகை ஓயவே இல்லை. அப்புறம் ஊால7ருந்து
தகப்பர்ை வந்தார் அழைத் துப் போக.
பொரியம்மாவுக்குமட்டும் அவளை அனுப்பவே மன மல்லை.
'இாவல் எல்லாம் சொந் தமா என்ன? போனுல் போகட்டும்1என்றுசொல்ல? வட்டார் பொரியப்பா.
கல்யாணம் கார்த்தாகை நடந்தது. இருவரும் வந் தகுந்தார்கள். பெரியப்பா வ1 ட ம் அ வ ள் ஒரு வார்த்தைகூடப் பேசவால்லை. வளைகாப்புக்கு தகப்பனர் அக் கறை காட்டவரில்லை. பொயம்மா என்ன கூற1ேைளா? தடும் என்று பொயப்பா வந்து அழைத்துப் போனுர், தரும்பவும் ஏனென்று கேட்கவரில்லை.
அவள் உடம்பரின் .ே ம .ே ல வழுந்த அடி இதயத்துக்குள் ளும் பலமாக வழுந்துவிடவே, அந்தப் பக்கம் பத்து வருஷங் களாக எட்டிப் பார்க்கவால்லை.
பொயப்பாவைப் பற்ற நன் முக அறிந்தவள்தான்். அந்த ஒா
