தாக இருந்து கணவன் வீட்டுப் படிகளில் விட்டான். 'அந்த மனிதன்' என்று அவன் இறங்கித் தெருவில் நடந்தாள். உலகம் இன்றுதான் புதிதாகச் சொல்கிருன். எப் பரந்து கிடக்கிறது. நேர்மையாக, மாணத் பொழுதுமே அப்படித்தான்் பேசுகிருன். இனி துடன் வாழ இந்தப் பரந்த உலகம் இடம் தகப்ப்னுக்கும், மகனுக்கும் ஒட்டு உறவு ஏற் கொடாமல் போப் விடப் போகிறதா படுமோ, ஏற்படாதோ?”
என்றுதான்் அன்று நினைத்தாள். அவள் நாராயணி வீட்டை விட்டு வெளியேறிய அவனே விட்டுப் பிரிய பல காரணங்கள் இருந் பிறகு ஜக்குவின் தகப்பனுர் போவத் தன. 'திருமணங்கள் சுவர்க்கத்தில் நிகழ்த் தம் தாயை நம்பி வாழ்ந்தார். அவர் சம் தப்படுகின்றன. நம் செயலில் இல்லை பாதித்துக் கொடுக்க, அன்னை சமைத்துப் என்கிற வாக்கை அப்படியே ஒத்துக்கொள்ள போட இப்படிக் காலம் ஒடிக் கொண்டிருந் ஜக்குவின் தந்தை தயாராக இல்லை. திரு தது. தில் ஒரு விசேஷம் என்னவென்றால்
மனம் _ பூழியில்தான்் நிகழ்த்தப்படுகிறது. அவர் தாம் கட்மை தவருமல் வாழ்பவர் என் ஆதில் இப்படித்தோல்வியுறும் திருமணங்கள் றும், தம்மைப் பெற்றவர்களிடத்தும், உடன் பெரும்பாலும் பணத்தை முதலாக வைத்து பிறந்தவர்களிடத்தும் மாருத அன்பு கொண் ஆடப்படும்- சூதாட்டம் போன்றது என்று டிருப்பவர் என்றும் அத்துடன் தம் கடமை அவன் கருதின்ை. மனைவி அழகியல்ல என் முடிந்து விட்டதாகவும் நினைத்து அடியேரிடு
பது மட்டும் அவன் வாதமல்ல; குணப் நாராயணியை மறந்து விட்டார். சின்னஞ் பொருத்தமும் அமையாதவள் என்கிற முடி சிறு பையனுக வெளியேறிய ஜக்குவைப் பற்றி வுக்கும் வந்து விட்டான். நாராயணியின் அவர் மனத்தில் எதுவும் இல்லை. மனைவிக்கு இண்மையான மனம் கணவனின் போக்குக்கு மாதா ம்ாதம் சிறு தொகை ஒன்று நெகிழ்ந்து கொடுக்க வில்லை. அனுப்பி விட்டுத் தம் கடமையைக் கைகழுவி
அவன் கிழக்கு என்றால் இவள் மேற்கு விட்டார் என்று சொல்லலாம். - என்பாள். இந்த ல ட்சணத்தில் மகன் பிறந் முதலில் அந்தப் பணத்தை நாராயணி
ததை அவன் கிழ்ந்து வரவேற்கவில்லை. ஏற்றுக் கொள்ள்த் தயங்கிளுள். ஆனல், இந்த அழகான மனவியிடம் குழந்தை பிறக்க மகனே வளர்த்து ஆளாக்க வேண்டிய பொறுப் வேண்டும் என்று தவழு கிடந்தான்்? உலகத் பில் தாயாருக்கு மட்டும் பங்கு இல்லை. தில் எத்தனையோ வேண்டாத உயிர்கள் தந்தைக்கும் உண்டு என்பதை உன்ர்ந்த தோன்றுவது போல் ஜக்குவும் பிறந்தான்். வுடன் அந்தப் பொறுப்பு இந்தப் பண உதவி குழந்தை பிறந்தால் கணவன் மனைவியின் யாகத்தான்் இருக்கட்டும்ே என்று அதை ஆறவு பலமடைந்து விடும் என்று மற்றவர்கள் அவள் மறுத்து விடவில்லை. சொன்னதைப் பொய்யாக்குவது போல்,அவன் உலகில் கணவனும், மனைவியும் ஏதோ ஒரு தாளானது தன் குழந்தை தன் உயிரின் காரணங்களினல் ஒருவரை விட்டு ஒருவர் உயிர் அது என்று ஒட்டிக்கூடப் பார்க்கவில்லை. பிரிந்து வாழ்கிழுர்கள். இவர்கள் பிரியும் மகனுடன் தன்ன வெறுத்து ஒதுக்கியதால் போது நாராயண் வாயிற்ப்டி இறங்குமுன்பு தாராயணியின் திண்மை இன்னும் வலுப் சற்றுக் கடுமையாகப் பேசிளுள்.
பெற்றது. ஜக்குவுக்கு நான்கு வயதாகும் "'என்றைக்காவது என் தயவு உங்களுக்குத் துே அவள் அவனிடமிருந்து வெளிஉலகில் தேவைப்படும். அப்படித் தேவைப்பட்டால் குதித்து விட்டாள்: எப்படியோ காலம் என்னைக் கூப்பிடுங்கள்... வருகிறேன். தள்ளு முடியாமலா போய் விடும் என்கிற ஆமாம்....கண்டிப்பாக வருகிறேன்.' நம்பிக்கையில். அவள் கணவர் அவளேக் கொடுரமாகப் - - - - -- - பார்த்தார். 'உன் தயவு என்றைக்குமே இருபது வருஷங்கள் ஆகி விட்டன. ஜக்கு எனக்குத் தேவை இல்லை. உன்னை நாடி நான் . அவன்-தந்தையைப் போலவே நல்ல உயரம். என்றும் வர்மாட்ட்ேன். போ, வெளிய்ே அதற்கேற்ற பருமன். மூக்கு, விழிகள், பிறகுதான்் நாராயணி எப்படியோ உலகில் பேச்சு, சிரிப்பு எல்லாம். அப்பாவை உரித்து துன்பங்கள், ஏச்சுக்களுடன் போராடித்
வைத்திருந்தன. மகனைப் பார்க்கும்போதெல் தான்ும் உயிர் வாழ்ந்து மகனையும் ஆளாக்கி லாம் நாராயணிக்கு ஒரு நிறை ஏற்பட்டது. விட்டுவிட்டாளே." இன்று மகனின் திருமணம் அவரை அத்துக் காலத்தில் முதன் முதலாகப் அவள் முன் மகத்தான்த்ாக நிற்கிறது. யார் பார்த்த நிைை பணிச்சிடப் பெருமையோடு பெண் கொடுக்க் வந்தாலும், நாராயணியின்
மகனப் பார்த்துக் கொண்டே யிருப்பாள். மஞ்சள் பூசித் திலகமிட்ட முகத்தை விளுக் 'என்னம்பு அப்படிப் பார்க்கிருய் ? குறியுடன் பர்ர்க்கிருர்கள். கழுத்தில்ே மஞ்சள் என்று ஜக்கு கேட்பான். குளித்துத் துவளும் திருமாங்கல்யச் சரட்
'ஒன்றுமில்லையடா! என்னவோ பழைய டைப் பார்க்கிரு.ர்கள். அடுத்த கேள்வி ஜக்கு
H. H.
ஞாபகம்.... வின் தந்தை எங்கே என்பதுதான்ே? அவன் என்ன ஞாபகம்? அந்த மனிதனைப் பற்றி ` என்னவோ ஒரே வார்த்தையில், 'அம்மா! நினைத்துக் கொண்டிருப்பாய்....' எனக்காக நீ உன் பழைய வாழ்க்கையை
'ஜக்கு! === நீ என்ன பேசுகிருய்? அந்த நினைவுபடுத்திக் கொள்ளாதே. அதை அடி மனிதன் என்ரு அவரை அழைப்பது? அவர் யோடு மறக்க முயற்சி செய்' என்றுதான்்
உன்னைப் பெற்ற தகப்பளுர்டா.... அப்படிச் சொல்லி வருகிருன். ஆனால், பெற்ற தாயின் சொல்லா gத அப்பா- - உள்ளம் அதை ஏற்றுக் கொள்ள் வில்லை. 'ஐ'ம். மிக தகப்பன்-' என்று இதற்கிடையில், கன்வனப் பற்றி மனைவி
கூறிவிட்டு வெளியே போய் விடுவான் அவன். யின் உள்ளத்தில் ஏ ற்பட்டிருந்த நினைவு அடி நாராயணி தனக்குள்ளாகவே பேசிக் யோடு பேர்ய் விட்டதா என்றால் அதுதான்் கொண்டாள். 'ஐந்து வயசிலேயே அவன் இல்லை. மகனிடம் சொல்லிக் கொள்ள முடி தகப்பனிடம் தன் குரோதத்தைக் காட்டி யாத பரம இரகசியமாக அந்த நினைவு அவள்
