சேற்றிலே செந்தாமரை
முத்து வேகமாக நடந் தான்் சைனு பஜாரைப் பார்த்து. ஒரு மாவு டப்பா,
மைச் சிமிழ், சீப்பு, முத்து .گجبٹییو மாலை, இரண்டு முழம் „FF கதம்பம் என்று வாங்கி
45
இதற்கு வெறும் குழம்பு தான். இருந்த பசியில் அகப்பட்ட வ ைர'யி ல் லாபம் தான்ே...? 'லபக்' ; கென்று .ே சா ற் ைந தீ விழுங்கிவிட்டுத் தட்டை
னை. தின் .ே - - வழித்து நக்கியது.
முழு சாக இரண்டு : Z இ.இ STM: * o "அத்தனையும் முழுங்கி ரூபாய்களுக்கு மேல ஆகி ஆ. . リー வி ட் டு இழுக்கிறதைப் விட்டன. á 濠 鑫 பாரு... துனனுட்டியாடி அவன் திரும்பி வந்த 磁 翁雞 渡蔷 - 望リ மூதேவி...... சோத்துப் வுடன் கண்ணம்மா ஆவ : இத்தி, o 懿琴 பானையைக் கவிழத்தாக் லுடன் சென்று தாயின. الأغنيتييييييين 鑒 Ho! கூட உனக்குப்_பததாது பக்கத்தில் வநது உட் অজ্ঞা- ఇస్రో- * = + = = + ' என்று சொலலிக் கார்ந்தது. -S கொண்டே பானை யைச் 'அம்மா! வாசனை மாவு நல்லாக்கிது..." சுரண்டிச் சோறு எடுத்து வந்து அவன்
என்று தன் வியபபைக் காடடியது.
" சீ.சீ... மூதேவி மொகரக் கட்டைக்கு மாவுதான்் கொரச சல்...அபபாலே போ...' என்று சொல்லிக் கொணடே முத்துவின் அருகில் நெருங்கி உடகார்ந்தாள் அவள்.
கண்ணம்மா கண்களை அகல விழித்துப் பார்த்தது. நம்ப நயினுவும இப்படிததான்் உக்கா நதாங்க... ஆகு... அவருதான்் இப்பல்லாம் வர்றதே இல்லையே..." என்று என்னென்ன வோ ந ைததது அது. சிறு பெண்ணுக இருநதாலும அதற்கும உணமை புலப்பட்டது.
அதன் தந்தையாகிய ராசப்பன் தாயுடன் காஞ்சகாலம் இருந்துவிட்டு மறைந்து போன உணமையை அந்தக் குழந்தை நெஞ்சம் மறக்கவில்லை. மனச்சாட்சி மறக்க வும விடவிலலை. ஒரு வேளை குழந்தையாக இருப்பதால் மனச்சாட்சி மக்கப-பாகாமல் இருககிறதோ என்னவோ!
“நயிஞ எங்கேம்மா?...' தினம் கேட்டது அது.
எங் கே போஞனே பாவி!... சும்மாக் கிட நீ... துரை கன ளுலம் கட்டிக்கிட்டு வாழப போயிருக்கான .'
என்று ஒரு
'ஆ ! கண்ணுலம் கட்டிக்கப் போயிட்டாரா நயிஞ ? நபணு இருந்தா எனக்குக்கூட கணணுலம் கட்டி வயபாரு..."
கண்ணம்மா கனவுதான்் கண்டது. தாயிடம் கூறவில்லை. அவள்தான்் நயின வந்ததையோ போனதையோ லட்சியம் செயயவல்லையே!
நசுங்கிய அலுமினியத்தட்டு நக்கென்று ஓசைப்பட்டதும சிந்தனையிலிருநது விடுபட் டது அது. துண்டம் துண்டமாக அந்த ஆளு குமட்டும் உருளைக்கிழங்குத் துண்டங் களப் பொறுக்கிப் பொறுககி வைத்தாள் பச்சையம்மா.
கலத்தில்தான்் இட்டாள் அவள். குழம்
பிலே பிசிறி உருட்டி அவள் கையில் கொடுத்தான்் அ வ ன். இபபொழுது கண்ண மமாவை அவன் ஏறெடுத்தும்
பார்க்கவில்லை.
ஐஸ்க்ரீம் வாங்கிக்கொடுத்த ஆளாச்சே ஒரு கவளம் சோறு கொடுபபரோ...'
என்று அது ஏங்கியிருந்தால் பெருத்த ஏமாற்றம்தான்்.
அப்புறம் மின்னல் வேகத்தில் அங்கு வேலைகள் ந ட ந் த ன . முலையிலிருந்த
கோணிப்பை ஒன்றை எடுத்து வீசி றிந்
தாள் கன னமமாவைப் பாாத்து அவள்.
இதில் முடங்கு ' என்று பொருள் அதற்கு. அப்புறம் செனனை நகரத்தின் வி எாககுகள் எல்லாம் குபிரென்று பற்றி எரிந்தன. பச்சையம்மாவும் முத்துவும் அந்த ஒளி வெளி எத்தில் முங்கிக குளத்த வாறு சினிமாவுககுப் போய்விட்டார்கள. கிழிந்த கோணியைத் தடவியவாறு உட்
கார்ந்திருந்தாள் கண்ணம்மா. சிரங்கு
பிடித்தவளாக இருந்தாத்தான்் என்ன ?
நான் சினிமா பார்ககக்கூடாதா? " என்று
அது நினைத்தபோது ஈரம் கசிநதது
அதன் கண்களில்.
|அஆம் கண்ணம்மா கண் விழித்த போது எங்கும் ஒரே ஒளிமயம். கதிர
வனின் ஒளிக்கீற்றுக்கள் அந்த இடத்தை துப்புரவாக்குவதுபோலப் பாய்ந்து வந்து ஒளி வீசின.
முத்து தலை வாரிக்கொண்டிருந்தான்். பச்சையம்மா வெளியிலிருந்து வந்தாள். கண்ணம்மாவின் சாப்பாட்டுததட்டில் இடி யாப்பமும் சடடினியும் இருந்தது. கண் ளுடித் தம்ளரில் ஆவி வீசும டீ வேறே.
"நீ சாப்பிட்டியா ? '
" டீ குடிச்சேன்... நீ துண்ணு...'
