96Δஜெயகாந்தன் முதல் சிவசங்கரி வரை
முடிவில், கொலை, ஊதாப்பூவாக விதியின் வினை வடிவிலும் வினையின் விதி உருவிலும் விளையாட்டுக் காட்டுகிறது.
இந்தர் கொலைகாரன் ஆகிறான்.
கொலையுண்டவன் சசி.
ரமிக்காகக் கனாக் கண்டவனுக்குச் சிறைக் கதவுகள் திறக்கின்றன ; மூடிக் கொண்டுவிடு கின்றன ! ஒரு கட்டத்தில், மூடிக்கொண்ட கதவுகள் திறந்து கொள்கின்றன !
ஆனால், அங்கே ரமி- அதாவது, இந்தர் இதய பூர்வமாக நேசித்த ரமி அப்போது வேறொருவரது சொத்தாக ஆகிவிட்டிருந்தாள் !
அல்லும் பகலும் தன்னுடையவளாக ரம்யாவை நினைந்து நினைந்து, ஆறு ஆண்டு களைக் கொட்டடியில் கழித்து, ஒர் இனிய காலைப் போதில் சுதந்தர வானம்பாடியென விடுதலை அடைகிறான் இந்தர். .
இந்தர், நரேன் ஆகிறான் !
ஆனால், அங்கே தன்னுடைய ரமி அப்போது மாற்றான் தோட்டத்து முல்லையாக மலர்ந்து மணம் பரப்பிக் கொண்டிருந்த அதிர்ச்சியைத் தாங்கவும் முடியாமல், தாளவும் மாட்டாமல் நரேன் தவிக்கிறான். ... . . . . . . . . . . . . . .
எப்படியோ, மறுபடி அவளைச் சந்திக்கிற வாய்ப்பு அல்லது வசதியை ஏற்படுத்தித் தரு. கிறது விதி.
விதி பொல்லாதது:
