64
ரோட்டில் போய்க் கொண்டிருந்தது. இல்லை, இல்லை, பறந்து கொண்டிருந்தது!
மாடு போகிற வேகத்தைக் கண்டு பயந்த வசந்தி, கொஞ்சம் மெள்ள ஒட்டச் சொல்லுங் கப்பா!' என்று கூறிக் கொண்டே இருந்தாள்.
இப்படிப் போகிறதுக்குத்தான் ரே க் ள ா வண்டியம்மா. மெதுவாப் போனல் நல்லாவா யிருக்கும்? பயப்படாதே, பாவாடையில்லையா ஒட்டறான்!’’ என்று கபடு சூது இல்லாமல் சிரித்துக் கொண்டே கூறினார் அவர்.
ஆனால்-நெஞ்சில் கரவுடைய LΙΤ 6) ΙΙΓ6ΌD Lஎன்ன செய்து கொண்டிருந்தான்? =
கையில் ஒளித்து வைத்திருந்த ஒரு சிறு தார்க் குச்சியால், அந்த இளங்காளையின் அடித்தொடை யில் ஓங்கி ஒரு செருகுச் செருகினான்.
அவ்வளவுதான்; வலி பொறுக்க முடியாத காளை கண்மண் தெரியாத வேகத்தில் பறந்தது. பட்டாமணியத்துக்கே இப்போது பயம் தட்டியது!
டேய் பாவாடை!’’ என்று அட்டினார்.
“ஒண்னும் இல்லே எசமான், பயப்படாதீங்க.
பூட்டாமெ கிடந்த காளை, வண்டியிலே மாட்டி னதும் குவி தாங்கல்லே.’’ என்று வஞ்சகமாய்ப்
