தமிழ்ப் பழமொழிகள்
53
தன்னைப் போல வேணுமாம் தவிட்டுக்குக் கட்டை.
தனக்காகப் புத்தி இல்லை; பிறத்தியார் சொல் கேட்கிறதும் இல்லை. 12285
தனக்கு அழகு மொட்டை; பிறர்க்கழகு கொண்டை.
- (கூந்தல்-தனக்குக் கொண்டை, பிறர்க்கு மொட்டை.)
தனக்கு அழகு மொட்டை, பிறர்க்கு அழகு கொண்டை.
தனக்கு ஆகாத பானை உடைந்தால் என்ன? இருந்தால் என்ன?
தனக்கு இல்லாத அழகு தண்ணீர்ப் பானையைப் பார்த்தால் தீருமா?
- (தண்ணீரை.)
தனக்கு இன்னா, இன்னா பிறர்க்கு. 12290
- (பழமொழி நானூறு. )
தனக்கு உகந்த ஊணும் பிறர்க்கு உகந்த கோலமும்.
தனக்கு உண்டு; எதிரிக்கு இல்லை.
தனக்கு உதவாத பாலைக் கொட்டிக் கவிழ்த்தாளாம்.
தனக்கு உதவாத பிள்ளை ஊருக்கு உதவும்.
தனக்கு எளிய சம்பந்தம்; விரலுக்குந் தகுந்த வீக்கம். 12295
தனக்கு எளியது சம்பந்தம்; தனக்குப் பெரியது விம்மந்தம்.
- (ஒம்மந்தம், யாழ்ப்பாண வழக்கு.)
தனக்கு என்றால் பிள்ளையும் களை வெட்டும்.
தனக்கு என்றால் புழுக்கை கலம் கழுவி உண்ணான்.
தனக்கு என்று அடுப்பு மூட்டித் தான் வாழும் காலத்தில் வயிறும் சிறுக்கும்; மதியும் பெருக்கும்.
தனக்கு என்று இருந்தால் சமயத்துக்கு உதவும். 12300
தனக்கு என்று ஒருத்தி இருந்தால் தலைமாட்டில் இருந்து அழுவாள்.
தனக்கு என்று கொல்ல நாய் வெடுக்கென்று பாயும்.
- (சொல்ல.)
தனக்கு என்ன என்று இருக்கல் ஆகாது; நாய்க்குச் சோறு இல்லை ஆயின்.
தனக்கு ஒன்று, பிறத்தியாருக்கு ஒன்று.
தனக்குக் கண்டுதானே தானம் வழங்க வேண்டும்? 12305
தனக்குச் சந்தேகம்; அடைப்பைக்காரனுக்கு இரட்டைப் படியாம்.
தனக்குத் தகாத காரியத்தில் பிரவேசிப்பவன் குரங்கு பட்ட பாடுபடுவான்.
தனக்குத் தகாத காரியம் செய்தால் ஆளுக்குப் பிராண சேதத்துக்கு வரும்.
