486 வி. கோ. சூரியநாராயண் சாஸ்திரியாரியற்றிய [இரண்டாம்
சன் உடலிழர்தது இவளைக்கண் காமுற்று ஆசை பூர்த்தியாகாமல் இறக்க தினலென்றும், ₹ தோளையே கன்று கேனோ சுடர்முசத் தூலவு இன்ற தலரளேயே சொல்று கேஜஞோர்உல்லலை வழுத்து கேனே மீஷச் இசைப்ப தல்லால் தனித்தனி விளம்பலாற்றேன் சாளையேர்கரண்டி யன்றே சானுனக் குலரப்பதென்னோ ??* ' என்றும் பலவாறாசச் சதாபிராட்டியா ருடைய வடிவத்தின் ௮மகை வர்ணி க்கக் சேள்வியுற்ற இராவணன் 4ற்றிடைச் தை யென்பாள் வடிவழுஞ் கீர்தைதாலும், உற்றிாண் டொன்ளுய் நின்று" காமவிகாரத்தால்வருர்தி ஒரு பக்கத்திலே யிருந்து அயர்வாளாயினான். இவனிப்படியிருக்க, சூர்ப்பண கையோ ஸ்ரீசரமிரோனுடைய அழுகை தினைச்து கினைந்து உருகி மற்றொரு பக்கமிருக்லு. வாகேன்றாள், சீதையின் திருமேனியே தியானமாயிருந்த இராவணன் தனக்கு முன்னர்க் காணப்பட்ட பெண்ணுருவத்தை கோக்ூச் சூர்ப்பணகை ஈகக்றாப் பலவாறாக வர்ணித்துச்கொல்லிய பெண் இவளே யாகுமென்னு தனக்குள்ளே தீர்மானித்துக்கொண்டு தன் தல்கையாயே சூர்ப்பணகையை வரவழைத்துப், 1! போய்ர்றின்ற நெஞ்சத் கொடியாள் - புருர்தாளை ரோக்க செய்ர்நின் ற கூர்வானவன் கேருற கோக்கு ஈல்காய், மைர்கின் ற வாட்கண் மயினின் றென லச்தென் முன்னர் இர்நின்றல ளாங்கொ% லியம்.பிய . அர எ சீதை யென்றான்.” (௫) ஸ்ரீராமபிரான் திருவுருவத்தையே நினைத்துக் கொண்டிருக்க சூர்ப்பணகை யானவள், தனக்செதிரே தோன்றிய இராமனுருவத்தை சோகச்,
சேர்தாமரைக் கண்ணொடுஞ் செங்கனி வாயமினோேடஞ்
சர்தார் தடர்தோளொரே் தாழஜ்தடக் கைகளோடும் .,
- ௮ந்தா ரகலத்தொடும் அஞ்சனக் குன்றமென்ன . .
வந்தானிவனாரு மவ்வல்வில் இசா மனென்ஞள்.”” (௬) இம்மாதிரீயாக, இராவணன் சீதையையும் சூர்ப்பணகை இசாமனை டட த்ரிசத்தலு பொய்ததோற்றக்களை யென்பது. சொல்லா மலே விளங்கும், இனி இக்தலிதமான பொய்த்தோற்றங்களுக் கெல்லாம் வேளித்தோற் ழம் என்னலும் பெயர் கொடுப்போம். -வேளித்தோற்ற. மென்று. லென்ன ட் எவாள் - சண், [வல் - ஸ்தனஸ்கள், காண்டி - சாண்பாம். (செய்யுள் - ஓ. $இயம்பிற - செசன்ன; மக்கள் - ஸ் ர்௮ம்- அழூயெ, தார. .மாலையைழ். தித்த, ௮.கலம் . மார்பு.
