57. ெ J ல் ó) I ம் | 2 (5%) புந்தியில்லார் ஆலுைம் புந்தியெல்லாம் தந்துகளை தந்தியெல்லாம் உண்டாக்கும் தாட்டிகா! வெட்டிவெல்லக் கூடா வினேயை அரைநாழிகைக்குள் கட்டிவெல்லக் கச்சைகட்டும் காவலா!" (பணவிடு துரது) பனத்தின் பெ ருமையை இது உணர்த்தியுள்ளது. தாய் கங்கை முதலிய உரிமையாளர் எவரினும் அருமையா
- # ** o * *. - 野 - = # ------ கப் பொ ருள மனிதனே இனிது பாதுச ாககும என வருணித்திரு க்கும் இதில் அதன் வன்மைகளையும் தன்மைகளையும் உணர்ந்து
கொ ள்ளுகிருேம். வாழ்வு கருவது வாழ்க்க வந்தது. எவ்வளவு குண நலங்கள் கிறைந்திருந்தாலும் .ெ ாருள் இல்லையாளுல் அவனே உலகம் இகழ்ந்து விடுகின்றது, @চvevা aৈকা இல்லாளும் வேண்டாள் என்றகளுல் இல்லாமையின் பொல்லா மை புலனப் நின்றது. இல்லாகவன் இ ' ழ்வு இருள் படிந்து அல்லல் பல அடை கின்றது. பொருள் இன்ப கலங்களை விளேத்து வருதலால் அஃது இல்லாதபோது துன்பங்கள் யாவும் கொடர்ந்து எழுகின்றன. நல்குர வென்னும் இடும்பையுள் பல்குரைத் துன்பங்கள் சென்று படும். (குறள், 1045) வறுமையாகிய துன்பத்துள் பல துன்பங்களும் வந்து குடி புகுந்து கொள்ளும் என்று இது குறித்துள்ளது. இன்பங்களையே நாடியுள்ள சீவர்களுக்குக் துன்பங்களையே விளைத்து வருகிற 1/}! ! ! ! : 57 வ்வளவு து ட ர ட பயங்கரமுடையது! என்பது Fo -- எளிது தெளிவாம். இன்ப துன்பங்களை மறந்த உலகத்தைத் துறந்த துறவிக ளால் பாக்திரம் வறுமையைச் சகிக்க முடியும்; வேறு எவரும் அகனேச் சகித்திருக் க முடியாது. எ வ்வழியும் சுகமாப் வாழ வேண்டும் என்றே யாவரும் அவாவி புள்ளனர். அந்த ஆவலே இயல்பாகஅடைய பக் கஆக்கு வறுமை கொடிய துயரமாகிறது. “Aspiring beggary is wretchedness itself.” (Goidsmith) - * ל ל 'கசையுடைய வறுபை, ! விகவும் கொ டி ப.து என இது குறித்துள்ளது. இன்னல் எரு ல் வாழ்வை இனிமை செய்க. இழிவு ஈனம் முதலிய சிறுமைகளையெல்லாம் ஒழித்துப்
