ேே. க ர வ 1549. வஞ்சமும் குதும் வகையாய்ப் புரிந்து பெரிய இராசதந்திரி என வெளியே பேர் பெற்று நின்ருலும் உள்ளே கள்ளமுள்ள வர் எள்ளலடைந்து இழிந்தே போதலால் அவரது கிலேயும் புலே யும் நேரே தெரியலாகும். 'வஞ்ச மனத்தான் படிற்ருெழுக்கம் பூதங்கள் ஐந்தும் அகத்தே ககும்.” குறள், 271)
- * షొ, ష్రి, __ வஞ்ச நெஞ்சன் புரிந்து வரும் கள்ளச் Q ఒడ్డి(జ్ఞాత ఇ4 பூதங்கள் ஐந்தும் உள்ளே கின்று எள்ளிச் கிரிக்கும் என்னும், S S S S S S S AAAAAeSBJS SzSYAeS SS இது ஈண்டு உள்ளி உணரவுரியது. பிறரை வஞ்சித்துவிட்ட்ோம் என்று நெஞ்சம் களிப்பவன் தனக்கு நேரும் பழியையும் அழி
வையும் பாராமல் ஒழிவது ப "தி- மயக்கமாயுள்ளது: - - *-*...* or - స్ప్. శె *.*.*. ["*" + EE="-------: இவ்வுலகோர் தம்மை வென்று பொருள் கவ்ர்தற்கு இவர் இயற்றும் இடம்பாசாரம் " அவ்வுலகும் சென்றிடுமோ என்று ாகும்’ பூதங்கள் ஐந்தும் உள்ளே கவ்வையுறும் உட்கவடு கண்டு கமன்னல் தமர் உமரைக் கணத்தில் ஆவி, .ே தெவ்வர்.எனக் கொடுபோய் அத் தீநரகில் விடுத்தும் என்று சிந்திப்பாரால். (பிரபோதசுந்திரோதயம், வஞ்சக் கரவுடையார் சரகமே தஞ்சமாய் ேைந்து கிடப்பர் என இது உணர்த்தியுள்ளது. நெஞ்சுள் வஞ்சனே யுடையவர் வெளியே நல்லவர்போல் கரவாப் நடித்து வருதலால் பலர் அவ. ரை நம்பி மோசம் போகின்ருர்; அந்த மோசம்.அவரை சாச மடையச் செய்து நீசம் புரிகின்றது. வஞ் சகர் மிகுக் தி பொழுது அங் த நாடு 6 ஞ்சுதோய்ந்த்னர் போல் நவையுறுகின்றது; உறவே அக் காட்டுவாழ்வு கேட்டை யே விளைத்தலால் அது அஞ்சத்தக்கதாய் அவலமடைகின்றது. 'வஞ்சகராம் கானினிடை அடைந்தே கெஞ்சம் . வருந்தியுறு கண்வெயிலால் மாழாந்து அங்கோ: தஞ்சம் என்பார் இன்றிஒரு பாவி கானே: தனித்தருள் ர்ேத் தாகமுற்றேன். தயைசெய்வrrே
