37 . மைத்துனன்
------------
அற்பர் பெருகி, அறிது ரருகியகக்
ந்ேபும் கருகிக் கழிசடையாய்ப் பொற்பழிந்தால் தற்பெருமை பேச்சாய்த் தருமம் பெருமுச்சா
யற்பெருமை பேச்சா மிகத்து !
மைத்துனனாம் மான்பற்ற மன்னன் மறவன் கை
வைத்தனுப்பத் தந்த வரவழைப்பு கைதித்துகான்,
சோடிப்பன் நாளைச் சுடர் ச்ோரு முன்வருக தாமதம்செய் யாமல், தனித்து : '
m 臀 செய்தி தரப்பெற்றுக் கொண்டதுழே நீதிைநோ யெய்திச் சில்ையாவான் : நொந்தவனைக் கi பழ்ைத்துக் துவப்படுத்து வாணன்றோ
ஆவ தறிந்தொழுகு வான் ?
மன்ன ைென மண்ணில் மறையோர்கழர் அன்ன இவன் !
இன்ன லெனப் பன்னும் இடங்கழியன் - சின்னச்
தன்மென்ப தெல்லாமும் கன்ன கெனப் பன்சம் கனமெண்ப தில்லாக் கசடு '
'ஆதாட்ட மாடிான்_கத94-து) னென்தும்சொல் 蠶 மென்று தெரிந்திருந்தும்-காத ட்டிசி ாேக்கி ;லனச்சேர்த்துச் சீட்டா கின்ற இவன் பூமான். நர்ம் போற்றும் புவிக்க !
பொப்புகல அன்சின் 盟體甥戲 அஞ்சுமென
மெய் புகல் அல் மிமுற்றிருவான் : மொப்புகல்போல் ஆயிரல்ம யiரயா யன்றன்று கைமாற்ற
நேயளிடம் நீட்டுவான் , கை !
காலையில் கள்ளும் கறியும், கழும்பகலில்
நாலையும் கற்றோன் ளப்ாகம், மாலையில் சீமைச்ச்ா ராயம். ல் புறா லுன்வகைகள்
சாமியின் சாப்பா டி
பாசச் சுகமாய்ப் பகட்டுமொழிப் பாமும்
கiசனக் காட்சிக் கவனாய்த் தரிசிக்கும்
ஆடு ரணங்கின் அடிவருடும் பூண்டகைக்கப் பாரோரைக் கர்த்தல் பணி!
நீகன்றி நன்றொன்று தேராதா, தேர்ந்தெடித்த மாதொன்றி நின்றும் ப்ோல்-ப்ரிகின் மெய்மறந்து தாங்கும்: க்க யவளிதயம்
பெர்ல்டுந்து நீங்கும். புரிந்து !
'மனிகரெ ன, தானிருக்கும் மண்ணின்மேல் மன்னம்
புனிதனெனின் தானெ 'ல்வம் புல்லன்-கயிைதெனின் ன்ே வழிபாடே மக்கள் விழிபா.ெ ' துன்னி யழிவோ முளரி ! - *
நொந்தவன் நெஞ்சு நொறுங்கவே Gقرrrشبکه تلفته نا ததுதலையன் சொந்தமென
ثر۶ه له لاه ثا با ثاق قتر%A تر ஒன்றிருந்தும் ஒன்றா துட்ன்பிறப்புக் காயொருகால் சென்றுவர ஒன்றும் செயல் :
== 堂骼 ரா.கி யுரையுமொரு ன
இடைவீர்: காவல் கய்வன் குடைவீரன்
வட்ட மெலுமளவு வையத்தில் கையகலம் மட்டுமிவ ாைல்கின்ற மன்!
