உ தினமாலைகாற்றைம்பது மூலமும் உரையும். பிகற்ை கடியொடுங்கா விர்ங்கடா யான யுதணும் கடிக்கா அளன். எ-து தோழி செவிலிக்கு அறத்தொடுகின்றது. இ-கள், நறவமலரையுஞ் சுனைசீலமலரையும் அசோகமலரையும் கொப்ை முடித்து நின்மகள் குழலின்மேலே ஆராய்ந்து புனைவதாஞ்செ ய்து பின்னொரு காட் கிணிந்து ப அம் காவலமையா த ஈர்ங்கடாயானையை மொட்ட கடிக்க காத்தும் இப்பெற்றி யுதவிசெய்தான் இருவனுளன் ; எ-று, (e) ரிட, iசாந்த மெறிக் தழுத சாாற் சிறுதினைச் சாத்த மெறிந்த விகண்மிசைச்-சாந்தங் கமழக் கிளிகடியுங் கார்மயி லன்ன ளிமிழக் கிளியெழா வார்த்து. எ~து பகற்குறிக்கண் வந்த தலைமகனைக்கண்டு தோழி சேமிப் பறிவுறீஇயது. இ_ள். சந்தனங்களை வெட்டியுழுத சாாலின்கண் விக்கிய வனவின்கட் படிக்க கிளிகளைச் : கனங்களைக் காலாக எறிந்து செய்த பாண்மிகையிருந்து பூசிய சாக்தம் எங்கும் பாங் துகமழ உலாவிக் ை கின்ற கார்டி : ாள் வாய்கிறந்த ஆயோ என்றியம்புதலாம் நம்மினமென்று கிளிகள் ஆர்க்அப் பேர்கா; &Т — Пош. ‘சாக்கமறை க்சவிகண் என்று பாட.ே சிச் சக்சனக் கடிையான் மறைக்க இகண் என்பாரு முளர் ச. இகோடாப் புகழ்மாறன் கூட லனேயாளே (படா வடகிஅக் கானேன்போர் - வாடாக் கருக்கொல்வேன் மன்னர் கலம்புக்க கொல்லோ மருங்குல்கொம் பன்னன் மயிர், எது தலைமகள் இற்செறிந்தகாலத்துப் புனத்தின்கண்வந்த தலை மகன் றலைமகளைக் ாேனு து ஆற்றதுபேயர்கின்றன் சொல்லியது. _ _ - ாக
- இது பிறரைச் காச்சற்கு இடுவரெனக் செமிப்பறிவுரீஇது என்மு: நச்சினுக்கிளியரும் (தொல், பொ, சள, உக.).
S இதனைப் 'பரிவுற்றமெவியினும் என்பதற்குதா னன் காட்டின சினுக்கினியர் (ஷை டிை, டிை; க.),
