30. வா ய் ைம 1423 பொய்யாக நாவினர் மனத்துள்ளே மெய்யான விளக்காய் _i யின ங்குவான் எனக் சுந்தரமூர்த்தி நாயனுர் இவ்வாறு கூறி _ருெள். உண்மையே உருவமான பாஞ்சோதி உண்மையா | | | || ள் l, II க.கில் உரிமையாய் ஒளி விெ கிற்கிறது. விளக்கே என்றதில் ஏகாரம் அதன் கலேமையான தனி .சி - -ெ .ெ -ெ - .ெ . ...' s o பூ , ! இனித - . கின்றது. மெய்துளி பாக கவுட து _ான புலேயிருள்கள் எல்லாம் அடியோடு ஒழிந்து போ _ா. போகவே கிலே பான பொருள் நிலவி நிற்கிறது. பொய் பேசுகிறவன் இருள்படிந்து மருளஞயிழிகிருன். மெய பேசுகிறவன் அருள் மிகுந்து கெருளணுயுயர்கிருன். இருள் காக தயாம். வரி , வர்க்க இன் பம். _iன்பம் இன்றி இன்பமாய் உயரவேண்டுமானல் பொய் _ாமல் யாண்டும் மெய்யே பேசி வர வேண்டும். காவில் _மை கோய்ந்துவரின் அங்க மனிதன் கேவின் இனமாய்ச் _ யாண்டும் கேசு மிகுந்து கிகழ்கிருன். விளக்கு இல்லாத விடு போல் மெய்யில்லாதவன் மையல் மருள்களில் மருண்டு வெய்ய இருளஞய் விளிவுறுகின்ருன். மெய் விளக்கே விளக்கல்லால் வேறுவிளக்கு இல்லையென் ருர் மேலோர் நானும் பொய்விளக்கே விளக்கென வுட் பொங்கிவழி கின்றேன் ஓர் புதுமை யன்றே. (அருட்பா) பாமலிங்க அடிகள் இக் குறளை மருவி இப்படிப் பாடி _கருர், போய்யா விளக்கே என்னும் இக்கப் பொய்யா _ழியை மேய் விளக்கே என்று வெளிகெரிய மொழி பெயர்க் _ வி.க கக வியமாய் விளங்கி கிம்கிறது. கெய் வர்க்க விளக்கைப் -- ா, போல் மெய் வார்க்கையால் _விளங்கி வரும்: சீாை வார்க்க விளக்குப் போல் பொய் _ால் வாழ்வு விளங்காது. பொய் ஒழிக்க போதுதான் _ளி விரிந்து மேன்மைகள் எவ்வழியும் காந்து வரும்.
