முப்பத்தோராவது அதிகாரம் .ெ வ குளா ைம. அஃதாவது சினக்கைச் செய்யாமல் மனக்கைப் பேணு _ஸ். உள்ளத்தே கொதித்து எழுகின்ற வெகுளி அறிவைக் குலத்துப் பழிபாவங்களை விளைத்துத் தன்னைக் கொண்டவனேக் _ொடிய துயரில் ஆழ்த் தம் ஆதலால் அதனே ஒழித்து ஒழுக வேண்டும் என்று இதில் உணர்த்துகின்ருர் வாய்மையால் உள் _ தாய்மையாம்; வெகுளாமையால் விழுமிய மேன்மையாம்; ஆகவே அதன் பின் இது உரிமையாய் அன மக்க கிறைது. 101 தெள்ளுபுகழ் அல்ல மனுர் செல்லிடத்தும் வெஞ்சினத்தைக் கொள்ளாத தென்னே குமரேசா-தள்ளாம o செல்லிடத்துக் காப்பான் சினங்காப்பான் அல்லிடத்துக் காக்கினென் காவாக்கால் என். (1) இ-ள் குமரேசா கம் சினம் செல்ல வல்ல இடத்தும் அல்லமஞர் _ன் சீருமல் கின்ருர்? எனின், செல் இடத்தக் காப்பான் இனம் _ாப்பான்; அல் இடத்துக் காக்கின் என் காவாக்கால் என் என்க. இது கோபம் எங்கும் கொள்ளாதே என்கின்றது. கன் சினம் பவிக்கும் இடக்கில் காத்தலே காப்பாம்; பலி பாக இடக்கில் காப்பினும் காவா விடினும் மாட்சி @పోడా), சினம் சீற்றம் முனிவு கதம் வெகுளி வோம் என இன்ன _ற கோபத்துக்குப் பெயர்கள் வந்துள்ளன. யாவும் காரணக் குறிகளாய் கேர்ந்திருக்கின்றன. மனிதனுடைய இயல்புகள் _மல்களால் கோய்ந்து அயலே தெரிய வருகின்றன. மனம் கனன். மறுகி எழுகிற முனிவினல் உயிர்க்குக் பயர்கள் பல தொடர்கின்றன. அதனை அடக்கி அமைதியுறு _வாயே துயர் நீங்கி உயர்நிலை யு.மு.கின்ருர். செல் இடத்து=கோபம் சென்று பலிக்கும் இடத்தில். _ல் இடச்ச=அவ்வாறு பலியாக பக்கத்தில் 1,80
