1512 திருக்குறட் குமரேச வெண்பா மனம் மான உட்பகை. இனம் மாணு எகம். (குறள், 88. இவம் வள் மாணு உணர்க்கி கிங்கும் பொருளை உை இன்ன என்மைல் மாணு என் க.த. அதன் இ_ எண்ணியுணா. கன்னைக் கொட்டவர் எவராயினும் _ H கெட்டவாக்கி மதிப்பும் மாண்பும் போக்கி மாளாத் || || களை அவர்க்கு யாண்டும் விளைக் து இன்னு செயல் இ _* விடும் என்பது மான என்பதனல் கான வங் க.த. மதிப்புடையஞய் நீ மாண்படைய வேண்டின் இை மையை ஒழி; இனிய செயலையே யாண்டும் எவர்.கு. என்.றம் எவ்வழியும் செவ்வையாய்ச் செய்தருள். இல்லார்க்கு ஒன்றுஈயும் உடைமையும், இவ்வுலகில் நில்லாமை யுள்ளும் நெறிப்பாடும், எவ்வுயிர்க்கும் துன்புறுவ செய்யாத தூய்மையும் இம்மூன்றும் நன்றறியும் மாந்தர்க் குள. திரிகடுகம் எளியவர்க்கு இாங்கி ஈகல், நிலையாமையை கி: . தெளிதல், எவ்வுயிர்க்கும் யாதும் துன்பம் செய்யா_ை இவை பேரின்பம் பெறுவார் இயல்புகளாம் என நல்_ இங்ஙனம் குறித்துள்ளார். - இன்னல் உருமேயே ரின்பம் தருநெறி உன்னின் உளதால் உஞற்றல் அரிதன்ருல் எந்நல மேனும் இழப்பில் அஃ தெவ்வுயிரும் தன்னுயிர் போல் காணுறும் சால்பு. (இன்_ இன்னல் யாதாம் உருமல் பேரின் பத்தை எளிகே -l தற்கு உரியவழி எவ்வுயிரையும் தன்னுயிர்போல் ை ஒழுகுவதேயாம் என இது குறித்துளது. இன்னு:ா நீங்கிய அளவே இனிய உயர் கலங்கள் யாவும் ஒங்கி வரு_ தன. யாதம் செய்யாமலே இன்பமுறுகல் அறிய வங்க . எனைத்தானும் இன்னு செய்யாமை. எஞ்ஞான்றும் செய்யாமை. யார்க்கும் செய்யாமை. மனத்தானும் செய்யாமை.
