60. உஊ க் க பம் உ ைட ைம з 141 இன்னுது உரை செய்தனே நீ புலையாகு எனவே புலேயாய் எழில்கெட்டு அவமே தன்டுை அணுகித் தமர் சீ எனவே தள்ளத்தள மெள்ள நடந்தன னே: { } } அன்றே எனைவிட்டு இவனே த் தரிசித்து அங்கத்தொடு விண் புகல் வேண்டும் எனக்கு என்றேதன் உளத்தது சொல்ல அவன் என் குேடு தொடுத்த மறத்தொழிலால் குன்றேயும் விமானம் அழைத்ததன் மேல் கோஏ றென ஏறி நடந்திடவே சென்றே அம ராவதி சேருதலும் தேவா திபர் கண்டு சினந்தன ரே. {2} புலேயா! சுரர் நாடு புகேல் எனவே புறம் உந்தினர் வானவர் புட்பகமோடு அலேயா விழுவான் முனி கெள சிகனுக்கு அபயம் என வீழ்வது அறிந்து எதிர் போய் நிலேயான விமான ம் விழாது நிறீஇ நெடுவெஞ் சினமாய் விழி நின்றகனல் பலபாலும் எரிந்தன பல்லுயிரும் \ படாதீயினில் வெந்து பதைத்தனவால். )ே இவ்வண்டம் அனேத்தும் எரித்துலகம் ஈரேழுடன் இந்திரனும் அயனும் தெய்வங்களும் வேறு படைப்பன் எனத் தேவாதிபன் மால் சிவைேடயன் வந்து எவ்வண்ணம் விளேந்திடும் என்ன இரந்து எழுகின்ற சினம்தனி வித்துலகம் உய்வண்ணம் உறத் திரி சங்கு தனக்கு உடுவின் பதம் நல்க வுரைத்தன ரே. (4) (அரிச்சத்திரம்) காசி மன்னனிடம் வசிட்ட முனிவர் இ. வி. வ அ. உரைத்திருக்கிருர். கடந்துள்ள வரலாறுகனே இவை: நன்கு வரைந்து காட்டியுள்ளன. யாவும் கருதி யுணச உரி யன. தன் உள்ளத்தின் ஊக்கத்தால் இம் மன்னன் உயர்ந்துள்ள நிலைமையைத் தலைமையாக இதில் ஒர்க் து: உணர்ந்து கொள்ளுகிருேம். உள்ளுவது எல்லாம் உயர்வு:
