I - 22. மணிவாசகர் பேறு....கருணையை வியத்தல் உஎக நெருப்பு முண்டு யானுமுண்டு இருந்த துண்டதாயினும், விருப்புமுண்டு கின்கண் என்கண் என்பதென்ன வி. சையே 5-80 பரஞ்சோதி, நவமாய செஞ்சுடர் கல்குதலும் நாம் ஒழிந்து, விவமான வாபாடித் தெள்ளேணங் கொட்டாமோ 11-3 பய்லியல்பாய பரப்பற வங்த பராபரம் ஆகாதே... ஆள எழுந்தருளப் பெறிலே 4, 9–7 பலமா முனிவர் கனிவாடப் பாவியேனேப் பணி கொண்டாய் 5-54 பாசவோறுக்கும் பழம்பொருள் தன்சீனப், பற்றுமா nடியனேற் கருளி 37-7 பா பாடும் பாதாளர் பாடும் விண்ளுேர் தம்பாடும் o ஆர்பாடுஞ் சாரா வகையருளி ஆண்டு கொண்ட நேர் பாடல்பாடி...தெள்ளேணங் கொட்டாமோ 11-13 பாரிடைப் பாதங்கள் காட்டிப் பாசம் அறுத்தெனே யாண்ட, ஆருடை அம்பொனின் மேனி அமுதினே நீ வரக் கூ வாப் 18-9 பால் கினேந்து ஊட்டும் தாயினும் சாலப் பரிந்து நீ பாவியே இணுடைய, ஊனினே உருக்கி உள்ளொளி பெருக்கி உலப்பிலா ஆனந்தமாய, தேனினே ச் சொரிந்து புறம் புறங் திரிந்த செல்வமே 37-9 பாது செய் விளாவிப் பயனிலியாய்க் கிடப்பேற்குக், |ே செய் தவத்தாற் கிழியீடு நேர்பட்டுத், காட் செய்ய தாமரைச் சைவனுக்கென் புன் தலையால் ஆட்செய் குலாத்தில்லை ஆண்டானேக் கொண்டன்றே 40-9 பிளிகெட் கல்கும் பெருந்துறையெம் பேரருளாளன் 43-3 பத்தென்னே ஏற்றும் பிறப்பறுக்கும் பேச்சரிதாம், மத்தமே யாக்கும் வங்தென் மனத்தை 47-6 பிரான் அவனியின் மேல், வரையாடு மங்கைதன் பங்கொடும் வங் காண்ட திறம், உரையாட உள்ளொளியாட ண் மாமலர்க் கண்களில் ர்ேத், திரையாடு மாபாடித் リ ளேனங் கொட்டாமோ 11-6 பிறப்பறுக்க, அத்தன் ஆணிதில்லை அம்பலவன் ஆருட்கழல்கள் சித்தம் புகுந்தவா தெள்ளேணங் கொட்டாமோ 11-16 பிறப்பறு தேன் நல்ல மருங்தினடி என்மனத்தே வைத்து 48%. பறப்பொடிறப் பென்னுஞ் சித்தவிகாரக் கலக்கங் தெளி விக்க, விக்ககத் தேவர்க்கே சென்று தாய் கோத்தும்பி 10-6 பிறவிவே றுக்கென் குடிமுழுதாண்ட பிஞ்ஞகா 37-6
