நா. பார்த்தசாரதி ● 203
நிமிஷங்களுக்கும் மேலாகக் தமிழிலே பேசியது கூட்டத் துக்குப் பெரிதும் வியப்பை அளித்தது. கூட்டத்தில் கமலிக்கு மாலையணிவிக்க விரும்பிய இறைமுடிமணி அங்கு வந்திருந்த பெண்கள் பகுதியிலிருந்து ஒருவரைத் தேடி அவர்கள் எழுந்திருந்து வரத் தயங்கிக் கூசியதால், ஒரு விநாடி யோசித்து விட்டு, வெண்ணெய் பக்கத்திலே இருக்கறப்ப நெய்க்கு ஏன் தவிக்கனும்? இந்தாங்க! நீங்களே அவளுக்கு இந்த மாலையைப் போடுங்க தம்பி ...?' என்று ரவியிடமே மாலையை நீட்டினார். அவனும் சிரித்துக் கொண்டே மாலையை அவர் கையிலிருந்து வாங்கிக் கமலிக்குச் சூட்டினான். இந்த நிகழ்ச்சி அக்ரகாரம் முழுவதும் பரவியபோது சீமாவை யரின் பழைய துஷ்பிரசாரம் சூடு பிடிக்க இதுவும் உதவியது. அவரும் தயாராகக் காத்திருந்தவர் போல இதைப் பயன்படுத்திக் கொண்டார். இறைமுடிமணி, விசுவேசுவர சர்மா, இருவர் மேலும் சீலாவையருக்கு இருந்த கோபத்தை ஒரே சமயத்தில் காட்டுவதற்கு இது பயன்பட்டது. சங்கர மங்கலத்தில் மட்டுமின்றி அக்கம் பக்கத்துக் கிராமங்களிலும் பரவுகிறாற்போல் வதந்தி க்ளைக் கிளப்பி விட்டார் சீமாவையர்.
இரண்டு நாள் கழித்து ஒருநாள் மாலை ரவியைத் தனியே கூப்பிட்டுச் சென்று யாருக்கும் தெரியாமல் கொல்லையில் துளசி மாடத்தருகே நிறுத்தி வைத்துக் கொண்டு நேருக்கு நேர் காமாட்சியம்மாளே அவனைக் குற்றம் விசாரிப்பது போல் விசாரித்தாள்.
'ஏண்டா நான் கேள்விப்பட்டது நெஜந்தானா ? அந்தத் தேசிகாமணி நாடார் நடத்தின கூட்டத்திலே அத்தனை பேருக்கும் முன்னே கொஞ்சம் கூடக் கூச்ச நாச்சமில்லாமே அவளோட நீ மாலை மாத்திண்ட யாமே ?"- -
ரவிக்கு இதைக் கேட்டுச் சிரிப்பு வந்தது. சிரித்தால் அம்மாவின் கோபம் அதிகமாகி விடப் போகிறதே என்று அடக்கிக் கொண்டு, - - -
