சுதந்திரத் திருநாள் ஜயஜய பாரதம் ஜயஜய பாரதம்! ஜயஹிந்த் ஜயஹிந்த் ஜய ஜய ஜயஹிந்த்! திருநாள் வந்தது சுதந்திரத் திருநாள்! பெருநாள் இதனைப் பெருமையாய்ப் பாடுவோம் அன்னேயெம் பாரதி அங்கணிர் துடைத்துச் சின்னஞ் சிறுநகை செய்ததோர் தனிநாள்; நிலமிசை நாமெலாம் தலைநிமிர்ந் தேகிட அடிமை எனும்பேர் அகன்றதோர் நந்நாள்; சுதந்திரத் திருநாள் தோன்றிய திதனை அதிர்ந்தெழு முரசம் ஆர்க்கி , வாழ்த்துவோம். வாழ்த்திடும் போதே மணிநா டின்று வீழ்ந்துள துன்பக் கீழ்நிலை எண்ணுவோம். ஆண்டுகள் பலவாய் அடிமைப் பிணிப்பினல் மாண்புடைக் கலைகளும் வளர்அறிவாற்றலும் சிறுமையிற் பட்டுத் தேய்ந்தன; நாட்டில் வறுமையும் பிணியும் வளர்ந்தன; இன்பம் களிநடம் புரிந்தவிக் காவியப் பூமியில் அளர்இடைப் புழுபோல் அவலவாழ் வுற்றது: மனத்தினில் தாழ்மையும் மருட்சியும் ஓங்கிட வினைத்திறன் அற்று வெம்பினர் மக்கள். எங்கும் இருள்கவிந் திருந்த அந்நேரம் பொங்கும் சுடராய்ப் புதுநெறி பேசி வந்தனன் காந்தி மகாத்மா உரைத்த 175
