ös அம்மா வுக்கும் அப்பாவுக்கும் நடுவில் தாராளமாகக் கிடந்த இடைவெளியில் தாராளமாகப் பாயை விரித்தாள் பார்வதி. திடீரென்று அலறல் ஒலி. திரும்பவும் ஒளி திரும்பியது, 'நெஞ்சு வலி வந்திடுச்சு வலி தாள முடியல்லியே!... ஐயையோ ... ! கடவுளே !' அப்பா துடிதுடிக்கிறார். பார்வதி பதை பதைத்தாள். விழிப்படைந்த சிவகாமி ; உயிரும் உடலும் பதறிய வளாக அத்தானின் மெலிந்த நெஞ்சைத் தேய்த்து விட்டாள். ஊசலாடிய மாங்கல்யம், கண்ணிர்ச் சரம் தொடுத்தது. மூக்கை உறிஞ்சுக் கொண்டாள் ; 'நெஞ்சு வலிக்கு மாத்திரை வச்சிருப்பியே, பாரு ?’ என்று ஆவலோடு கேட்டாள். இருக்கணும் !" என்று கூறி எழுந்தாள் புதல்வி. நோயின் உறவுமுறையிலும் கூட அப்பா - அம்மாவுக்கிடையே ஏக ஒற்றுமை ! நெஞ்சுவலிக்கான மாத்திரைகள் இருந்த டப்பா காலியாக இருந்தது. திரும்பிய பார்வதி, மாத்திரை தீர்ந்திடுச்சுப் போலே. நான் ஒடிப்போய் வாங்கிட்டு வந்திடுறேன் ; நீ அப்பாவை பத்திரமாய்ப் பார்த்துக்க, அம்மா' என்று சொல்லி, துட்டு எடுத்துக் கொண்டு புறப்பட எத்தனம் செய்தாள்.
