72 தொன்னூலியிளக்கம். தீனின் பகரமுக் எமு மெய்தில் வன்னம், பிறவுரி அவையும் தூக்கிற் தோன்றுத னெறியே." - தொல்காப்பிலம். ' ஓ*உ அம்மூன்றுஞ் அ சுட்டு,இவை மேற்கோள். எ-று. 102. "எயா முதலுமஆ ஓ வீற்றும் ஏயிரு வழியும் வினாவா கும்மே யெவனென் வினாவினைக் குறிபபிழி யிருபால். (இ-ள். வினாவெழுததும லினாப்பெயரு மாமாறுணர்த்தும் எசர மும், யாவு மொழிகமுதலினும், ஆகாரமும் - ஓகாரமுமொழிக்கீற்றினும், ஏகாரமொழிக்கு முதலினு மீற்றினும வினாவாகிவரும். (உ-ம்.) ளவன, எவள், எவா, யாவன், யாவன், யாவர், இவை உயாதிணை முப்பால்.எது. எவை, யாது - யாவை, இவை யஃறிணை யிருபால். எகாமும் யாவு மொழி யாத்துவந்தன. எக்கொற்றன, யாங்ஙன, மொழிப்புறதது வந்தன. தீயா, நீயோ, ஆகாரமும் ஓகாரமு மொழியீற்றிற புறத்துவந்தன. ஏவன -கொற றனே, ஏகாரமுதலிலகத்து மீற்றிற் புறத்தும் வந்தது. அன்றியும், எகர மும்,யாவு, மேற்கூறிய சுட்டெழுத்தைப்போல பிற்பெய ரொடுபுணாந்து வினாவாம். (உ-ம.) எ-குதிரை, எக்குதிரை, யா- செய்தி, யாசசெய்தி, எ-ம்.வரும, யா, எ-து. வினாவெழுத தாவதனறி வினாச்சொல்லாகி வினை யொடு புணரப்பட் டஃறிணை யிருபாலுக் கேற்பன. (உ-ம்.) குறன - யாகாவாராயினு நாகாக்ககாவாககாற், சோகாபபா சொல் விழுககுப்பட் டு." எ-ம். வரும. அன்றியும், எவன் என்னும் வினாச்சொல்லஃறிணையிரு பாவிடத்து வினைக்குறிப்பாக வேற்கும். (உ-ம்.) எவனது, எவனவை, எ-ம். அன்றியும் வினைக்குறிப் பாகாமையும் ஏது, என மஃறிணை வினாவிற்கு எவன, என்பதுமாம். குறள் - "சிறைகாக்குங் காப்பெனை செய்யுமகனின் கிறைகாக்குங் காப்பேதலை." இப்பயன கொண்டவளெனனும் வினாவென னெனவுமாம். குறள.-"ஒலிததக்கா லெனா முவரி யெலிப்பகை, காகமு யிரப்பக்கெடும், என வருதலுமறிக --தொல்காப்பியம்.-"ஆஏஓ அம் மூனறும் வினா," எ -து, மேதுகோள். எ-று. நானகாவது:- சுட்டுவினா - முற்றிற்று. இரணடாமோத்துபபெயர் - முற்றிற்று. மூன்றாமோத்து வினைச்சொல்லியல் Part III.-Verbu 103. வினை முற்றொருமுன் றெச்ச மிரண்டு வினைக்குறிப் பெனவிவை விளையின் வகுப்பே. (a)
