கச்சினர்க்கினியருரை. *_09. "மருட்பா வேனை யிருசிால்லது” (செய். அடு) என்ற வழி இன்ன ஒாறு வரு மென்னமையின் இது கைக்கிளை மருட்பாப்போல வருமென் pg முன்பு வெண்பா வியலினும் பின்பு ஆசிரிய வியலினும் முடியு இம்ன்று அவை வருமுறைகூறினர். முன்னர் இம் மூன்று பொருட்கும் இலக்கணக் கூறிப் போக்சவற்றிற்கு இன்னவாறுஞ் செய்யுட்செய்த உரிச் இதன்று ஈண்டு ஒர் செய்யுள் வேறுபாடு கூறினர், இது புறத்திணையுள்ளல் இது வாசா வென்றற்குக் கிண்ணி கினென்ருர். எனவே இவை கைக் இள மருட்பாப்போல ஆண்பாற் கைக்கிளையும் பெண்பாற் கைக்கிளையு தாய் அகனும்புறனும் பற்றிவா சாவென்பது பெற்ரும். இயலென்று இருகாற். கடறியவசனன் இாண்டுபாவும் இயற்சிாான் வருதல் சிறப்புடைச் தன் க. பண்புற என்ற சன்ை வெண்பாவினிழிபாகிய எழுசீரானன்றி |யண் ரோன் வருசலும், ஆசிரியக் கினிழிபாகிய மூன்றடிவரினும் எருச் டி குட்டம்பட்டு வருதலும் வெண்பா காலடிமுதற் பன்னிாடியளவு முய தல் சிறப்புடைத்தெனவும் வெண்பாப் பலவடிவரினு மாசிரிய மூன்றி சிசவாவென்றுங்கொள்க. பாவின வென்ற கனன் இவ்விருபகுதியுங் தம் பாக்கள் வேறு வேறு நிகழுமென்று கொள்க. எறும்பி யளையிற் நம்பல் சுனைய” (குறுக் கஉ) என்னும் பாட்டுப்போல வோகை கலந்து ரா. உ-ம். சென்ற விடைடோழ்க் சேனர் முல்லை, முன்றின் கைவிரியு முக் கரீர்க் கண்கோளுர்க், குன்றமர்க் ச சொல்லேற்ரு னி , ப்ப வென்றுக், ரோகண் பிற் றேவர், சீர்சால் செல்வமொடு பொலிமதி சிற 'த: இது புறநிலை. 1இஃது அடியிகந்தது வந்தழிக்காண்க. 'பல றையு மோம்பப் படுவன கேண்மின், சொலன் முறைக்கட் டோன்றிச் ர்மனிக்கே ரூர்ந்து, சிலமுறையி னண்ட நிகரில்லார் , மாட்டுஞ், சில றை.யல்லது.செல்வங்க னில்லா, விலங்கு மெறிபடையு மாற்றலு மன் கலங் சகங் கல்வியுக் தோற்றமு மேனைப், பொலஞ்செய் புனை கலனே வாறி லுைம், விலங்கிவருங் கூ ற்ற நீக்கலு மாகா, கனை ச் சாத னியிருங் னடிர்-நினைக் கக்க, கடறிய வெம்மொழி பிழையாது, 2சேறிகீ ரொழுகிற் னறு பயன் றருமே இது வாயுறை. 'பல்யானை மன்னர் முருங்க குழந்து, கொல்யானைத் தேசொகிங் கேர் ட்டங்து கல்ல, தலையாலங் ாம் பொலியத் தொலையாப்: பசெள ம் பாகிபுக் காற்றிப் பகை,ை எடுக
- LH r גילבי
வேட்டோன் மருக வகிகிற, லாழி நிமிர்கோட் பெருவழு கி. யெஞ் ன்று, மீா முடையையா யென்வாய்ச்சொற் கேட்டி, யுடைய வுழவாை ஆசனுங்கக் கொண்டு, வருங்கா லுழவர்க்கு வேளாண்மை செய்யன், ரிமைக்கும் வரை கா னிதியீட்டங், காட்சி மமைச்சரை பாற்றக் T 1. இஃகென்றது புறநிலையை. 2 சேறுக்கொழுகின் என்பதும் பாடம். 26
